Een tiental Brusselse middenveldorganisaties hoopt dat de voetgangersbrug over het kanaal aan de Gosseliesstraat naar stadsactivist Guido Vanderhulst wordt vernoemd. Die is wellicht het best bekend als 'redder van Thurn en Taxis', maar wist nog veel meer sociaal en cultureel erfgoed in Brussel van de sloop te redden.
| De nieuwe -in de hoogte verstelbare- Gosseliesbrug over het kanaal tussen nijverheidskaai en Mariemontkaai.
Van buurthuis Bonnevie over de vzw's Foyer en La Rue tot stadsorganisaties Bral en Arau en milieubeweging Inter-Environnement Bruxelles (IEB): een tiental Brusselse middenveldorganisaties pleiten ervoor om de voetgangerspasserelle over het kanaal ter hoogte van de Gosseliesstraat te noemen naar Guido Vanderhulst (1940-2019).
Precies twee jaar na zijn dood zijn ze daarvoor met een petitie begonnen die ze zullen overhandigen aan Brussels mobiliteitsminister Elke Van den Brandt (Groen), en die al snel honderden handtekeningen telde.
Vanderhulst was een sleutelfiguur in het verdedigen van het Brusselse sociale en industriële erfgoed. Hij wist de site van Thurn en Taxis, de gebouwen van de brouwerij Wielemans-Ceuppens en een deel van de kachelfabriek Familistère Godin – op de plek waar nu winkelcentrum Docks Bruxsel staat – van de sloop te redden.
De socioloog van opleiding stichtte in 1978 de Molenbeekse vzw La Rue, een vereniging voor volksontwikkeling die onder meer ijverde voor groene ruimtes in dichtbevolkte wijken in de buurt. Tegelijk was Vanderhulst ook de stichter van La Fonderie, het Brusselse museum voor Arbeid en Industrie. Dat werd opgericht op de site van een voormalige gerenommeerde smelterij. Hij bleef er directeur tot aan zijn pensionering in 2006.
Daarnaast was Vanderhulst decennialang lid van de Koninklijke Commissie voor Monumenten en Landschappen, en medeoprichter en achttien jaar lang voorzitter van de Brusselse Museumraad (nu Brussels Museums).
Bovenal zal hij wellicht herinnerd worden als “de man die Thurn en Taxis redde”. Toen in de jaren 1990 werd bekendgemaakt dat de meeste gebouwen plaats moesten maken voor een concertzaal, organiseerde Vanderhulst met La Fonderie het verzet: “We gaven tal van rondleidingen op de site aan zowat alles en iedereen,” zei hij daarover in een interview aan stadsorganisatie Bral. “In laatste instantie trokken we ook de juridische kaart. Dat liep af met een sisser, maar het project werd toch afgevoerd.”
Permanent eerbetoon
Volgens Steyn Van Assche van Bral, die zelf nog samenwerkte met Vanderhulst, slaagde de man erin om er iedereen op te wijzen hoe uniek de Thurn en Taxis-site was. “Dat gebouwen als het Koninklijk Pakhuis of de Gare Maritime er nu nog zijn, is grotendeels of bijna alleen aan Guido te danken.”
In datzelfde Bral-interview toonde Vanderhulst zich trouwens kritisch voor de uitbouw van de site: “Door geen rekening te houden met het volkse karakter van de omliggende wijk wordt de hele site uit zijn context gehaald.”
Vanwege “het belang van Vanderhulst voor de verdediging van de inwoners van de arbeiderswijken en van het sociaal en industrieel erfgoed in Brussel” willen de initiatiefnemers van de petitie een permanent eerbetoon.
“Deze brug bevindt zich tegenover de Grote Hal die momenteel wordt gerenoveerd aan de Industriekaai: de ideale plek om te wijden aan deze onvermoeibare activist van het sociaal en industrieel erfgoed van Molenbeek.”
“Lang voor anderen hiermee bezig waren, toonde Guido reeds grote belangstelling voor het kanaal en zijn omgeving. De eerste tentoonstelling die La Fonderie in 1986 organiseerde, had trouwens de titel 'Een kanaal, fabrieken en mensen'. De brug is met al zijn symboliek representatief voor wat Guido was: een verbinder.”
De petitie is via deze link te vinden: https://rb.gy/zkghew
Lees meer over: Sint-Jans-Molenbeek , Stedenbouw , Guido Vanderhulst , Gosseliesbrug , Thurn & Taxis , Brussels erfgoed
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.