Familie coronaslachtoffer eist schadevergoeding van Colruyt

Met twee advocaten onderneemt de familie van coronaslachtoffer Mohammed Nahi juridische stappen tegen Colruyt, zijn werkgever. Ze verwijten zijn winkel in Vorst een gebrek aan beschermende voorzorgsmaatregelen. “Het is onvergeeflijk dat hij niet maximaal is beschermd op het werk", vinden zij. De winkelketen zegt de federale maatregelen te hebben opgevolgd. "We willen in de eerste plaats ons medeleven betuigen."

Mohammed Nahi was 32 jaar, vader van twee en getrouwd. Hij overleed afgelopen donderdag, na ongeveer twee weken van ademhalingsproblemen, hoge koorts en hoestbuien. “Er hebben vier artsen vastgesteld dat hij overleden is aan covid-19”, vertelt Nahi’s schoonbroer Hatim Doghmi aan BRUZZ. “Mij moest je dat niet komen vertellen. Hij had alle gekende symptomen, zoals hoesten en verlies van smaak. Maar omdat zijn longcapaciteit maar voor 10 procent was aangetast, lieten de artsen hem thuis uitzieken.”

Daar ging het plots snel achteruit. Nahi overleed in de nacht van 2 april thuis in zijn slaap. Maar de familie is niet boos op de artsen. “Misschien hadden ze hem langer in het oog moeten houden, maar zij ontdekken ook maar gaandeweg meer over de ziekte en de ziekenhuizen zijn bijna volzet”, zegt Doghmi. “De belangrijkste vraag is waar hij het virus heeft opgelopen en dat is op zijn werk. Het is onvergeeflijk dat hij daar niet maximaal is beschermd tegen besmetting.”

Mondmasker

Nahi werkte al drie jaar in de Colruyt van Vorst. Voordien had hij al in andere filialen van de winkelketen gewerkt. Sinds ons land in lockdown ging op 13 maart, was Nahi enkel nog thuis en op zijn werk geweest. “Hij hield zich strikt aan de voorzorgsmaatregelen en heeft op het werk gevraagd om handschoenen en een mondmasker te dragen”, zegt zijn schoonbroer Doghmi. “Zijn ploegbaas weigerde dat.” Het zou de klanten bang maken en niet professioneel ogen, had die gezegd.

(Lees verder onder de foto)

Vanaf 15 maart begon Nahi te hoesten. Hij belde naar de dokter, die hem aanraadde om een mondmasker te dragen. “Dat mocht niet op het werk”, herhaalt zijn schoonbroer. Op 21 maart verergerden zijn symptomen en kreeg hij hoge koorts. De artsen raadden hem aan om Dafalgan en hoestsiroop te nemen. Op 26 maart werd hij 's avonds met de ambulance opgehaald en in de kliniek Sainte-Anne-Saint-Rémi in Anderlecht getest op het coronavirus. “De volgende ochtend is hij nog te voet naar huis mogen wandelen”, vertelt Doghmi. De test bleek positief.

Volgens de familie had Nahi geen eerdere gezondheidsproblemen. “Hij was sportief, woog rond de 90 kilo, hij rookte niet en dronk geen alcohol.” Doghmi nam afgelopen vrijdag afscheid van zijn schoonbroer op het kerkhof van Evere. “Onze rouw is een ramp, maar als ik mijn zus tenminste wat hoop voor de toekomst kan geven, dan is het door de verantwoordelijkheid hiervan juridisch te onderzoeken”, zegt hij.

En die verantwoordelijkheid ligt volgens de familie in de eerste plaats bij de werkgever, Colruyt. Doghmi eist een schadevergoeding voor het feit dat zij niet voorzichtig genoeg zouden hebben gehandeld. Hij hoopt dat de winkelketen rond de tafel wil gaan zitten, maar is bereid om anders een rechtszaak aan te spannen.

De winkelketen is op de hoogte van de zaak en zegt in de eerste plaats het overlijden van hun collega te betreuren. “Dit komt bij heel wat collega’s hard binnen”, zegt woordvoerder Hanne Poppe van Colruyt. “Het is normaal dat dergelijk nieuws voor onrust zorgt, want onze medewerkers geven al een maand het beste van zichzelf. We doen er alles aan om hen goed te informeren.”

Volgens Poppe heeft de winkelketen vanaf het begin geprobeerd om de federale maatregelen zo goed mogelijk op te volgen. “De toestand was vier weken geleden nog compleet anders dan vandaag. Toen kregen wij van de overheid heel duidelijke instructies dat we mondmaskers moesten reserveren voor de zorg, dat ze een vals gevoel van veiligheid geven en dat ze enkel helpen als je ziek bent”, zegt Poppe. “Dat hebben wij ook zo gecommuniceerd naar onze verschillende filialen. We hebben nooit verboden om mondmaskers te dragen, maar het kan wel zijn dat er op de werkvloer is gezegd dat het niet aan de orde was.”

Dat hun medewerker nog aan het werk was met beginnende symptomen, was ook niet de bedoeling. “We zeggen al meer dan een maand dat wie zich ziek voelt, thuis moet blijven”, aldus Poppe. Volgens de familie van Nahi had de dokter hem eerst aangeraden om een mondmasker te dragen en dus nog geen ziektebriefje uitgeschreven.

Social distancing

Sinds tien dagen laat Colruyt mondmaskers wel toe in hun winkels, maar nog steeds op vrijwillige basis. “Toelaten is nog niet genoeg”, vindt Doghmi. “Ze zouden het moeten verplichten. Het probleem was ook niet dat er niet genoeg maskers waren, want mijn schoonbroer had er thuis al een liggen. Het probleem was dat hij het niet mócht dragen.”

Bij Colruyt willen ze geen verdere commentaar kwijt over de juridische zaak. “Als we een aanklacht zien binnenkomen, zullen we hem aanpakken”, zegt Poppe. “Vandaag ligt focus op sensibiliseren van de klanten, want we merken dat onze medewerkers niet op hun gemak zijn en dat sommige klanten zich nog niet aan de regels rond social distancing houden. We kijken of er nog extra signalisatie kan komen in de winkels. In eerste instantie zijn onze gedachten nu bij de familie van het slachtoffer.”

Dat vindt Doghmi hypocriet. “Mijn zus heeft geen enkele persoonlijke steunbetuiging gekregen van Colruyt. Van een bedrijf waar haar man 11 jaar heeft gewerkt, zou je toch meer respect mogen verwachten.”