Twee maanden na invoering Safe places: 'Niemand weet waarvoor die labels dienen'

In mei kwamen verschillende handelaars van de Brabantwijk, sekswerkersvereniging Espace P en de Sint-Lukasacademie met het initiatief om zestien 'Safe places' te installeren in de Brabantwijk. Daar zouden mensen die zich bedreigd voelen of slachtoffer zijn van intimidatie terechtkunnen, maar van een groot succes is voorlopig geen sprake. "De problemen waar we hier in de wijk mee te maken krijgen zijn zodanig groot, dat los je met zo’n sticker niet op."

Donderdagmiddag, half twaalf. Het is al aardig druk in de Schaarbeekse Brabantwijk. Op de terrasjes wordt gretig koffie geslurpt, een moeder probeert haar zoon en diens Spiderman-ballon veilig naar de overkant van de straat te begeleiden, wat verderop houdt een groep jongemannen een dief tegen terwijl de politie komt aanrijden.

Groene stickers

De zestien zogenoemde Safe places, vijftien in de Brabantstraat en één in de Aarschotstraat, zijn te herkennen aan een groene sticker op de vitrine en moesten het veiligheidsgevoel in de wijk verbeteren. Elke deelnemende handelaar bood zich vrijwillig aan en kreeg een opleiding in samenwerking met politiezone Brussel Noord.

Alleen blijkt nu uit het antwoord op een vraag van Mathias Vanden Borre (N-VA) aan minister-president Rudi Vervoort (PS) in de commissie Binnenlandse Zaken dat er zich nog niemand heeft gemeld bij die Safe places in de afgelopen twee maanden.

"Voor zover ik weet is hier nog niemand geweest die op zoek was naar een safe space", vertelt de eerste winkelier die we aanspreken. "Maar het lijkt mij ook een beetje een non-oplossing. De problemen waar we hier in de wijk mee te maken krijgen zijn zodanig groot, dat los je met zo’n sticker niet op. Ik denk dat we vooral nood hebben aan een strenger politieoptreden."

(Lees verder onder de foto).

"Het label hangt er intussen zo’n twee maanden, tot nu toe hebben we één iemand over de vloer gehad die in de problemen zat", vertelt ​​Cemil Hacikerimoglu, uitbater van Chez baby en baby. “Die vrouw was net slachtoffer geworden van een zakkenroller. We hebben haar ontvangen en meteen het noodnummer gebeld."

Hacikerimoglu vertelt dat alle winkeluitbaters die meedoen met het initiatief een speciaal telefoonnummer kregen, dat volgens hem prioriteit krijgt op andere noodnummers. "Daar heb ik al twee keer naar gebeld: de eerste keer stond de politie hier binnen de vijf minuten. Toen de apotheek aan de overkant van de straat overvallen werd, heb ik nog eens gebeld. Ook toen stonden ze hier veel sneller dan gewoonlijk.”

Hacikerimoglu noemt het noodnummer "een mooie surplus", maar betwijfelt of het label zijn nut heeft. "We hebben vooral nood aan meer middelen voor de politie, zodat ze efficiënter kunnen optreden", zegt hij. “Bovendien doen de meeste problemen zich 's avonds en 's nachts voor, en dan zijn de meeste winkels gesloten."

Daarbovenop weet bijna niemand waarvoor de labels dienen, aldus de uitbater. "Ze vallen niet echt op, tot nu toe is er niemand die al naar de sticker gevraagd heeft. Je geeft natuurlijk wel een bepaald signaal af, maar ik ben er zeker van dat eender welke winkeluitbater je hier zal helpen als je binnenstapt en vertelt dat je in de problemen zit. Of er nu zo'n label hangt of niet."

Dat zegt ook Mohamed El Hajaiji, voorzitter van Brabant Shopping. "Het initiatief van de Safe places is voor ons handelaars niet meer dan een label. Wij kregen voor de aangestelde meldpunten al slachtoffers over de vloer van straatintimidatie en dat gebeurt nu nog steeds. Alleen blijven wij in de eerste plaats handelaars en is het registreren van die meldingen voor ons een administratieve last die tijd kost. Dat verklaart misschien waarom er officieel nog geen slachtoffers langsgekomen zouden zijn," aldus El Hajaiji.

Bij Mus’s Kebab siert eveneens een groene sticker de vitrine, maar ook hier maakte tot nu toe nog niemand gebruik van de Safe place. "We hebben wel een opleiding gekregen van een uurtje op het commissariaat, maar als niemand weet waar die sticker voor staat, heeft dat weinig zin", zegt uitbater Kaca Mustafa. Ook hij belde al naar het noodnummer voor een incident dat zich voor zijn zaak afspeelde, maar ook dat hield geen verband met de groene sticker.

Bij Atlas Resto en een van de kledingwinkels klinkt hetzelfde verhaal: ook hier bleef het label tot op heden onbenut. Twee andere winkeliers die we spraken, moesten ons het antwoord op de vraag schuldig blijven, omdat de eigenaar niet aanwezig was en zij zelf niet op de hoogte waren van het initiatief.

Als we een paar toevallige passanten aanspreken en vragen of zij weten wat de groene sticker betekent, botsen we telkens op hetzelfde antwoord. "Groene stickers? Die waren mij nog nooit opgevallen."