NIEUW SEIZOEN (2). Er blaast een nieuwe wind door het Dudenpark

Nu de sportseizoenen opnieuw op gang komen dringt er zich een uitgebreide analyse van de Brusselse topclubs op. In ‘NIEUW SEIZOEN’ legt BRUZZ telkens een clublid en een prominente supporter van een grote Brusselse club op de rooster. Vandaag is het de beurt aan Union Saint-Gilloise: kersvers sportief directeur Alex Hayes en ex-speler Ignazio Cocchiere werpen hun licht op het reilen en zeilen bij de ploeg van hun hart.

Er is veel veranderd sinds de overname door de Britse flamboyante pokerspeler Tony Bloom. Naast een quasi volledig nieuwe spelerskern heeft ook het bestuur een volledig nieuwe invulling gekregen. Zo ruilde de Franse Brit Alex Hayes zijn post als vice-voorzitter van de Franse tweedeklasser FC Lorient in voor een functie als sportief directeur bij het herboren Union. De voormalig journalist en spelersmakelaar maakte meteen schoon schip in het Dudenpark.

De Italiaan Ignazio Cocchiere speelde tussen 2013 en 2016 maar liefst 93 wedstrijden voor de Brusselaars en vond daarin 29 keer de weg naar doel. Genoeg dus om het tot publiekslieveling te schoppen. Ondanks zijn nieuwe avontuur bij FC Dender houdt de ingeweken Brusselaar er een goede band met zijn ex-club aan over.

Is Union er structureel en sportief op vooruitgegaan in vergelijking met vorig seizoen?

Hayes: We hebben veel vooruitgang geboekt, zowel op sportief als op administratief gebied. We spelen eindelijk terug in het Joseph Mariënstadion na twee jaar op de Heizel te hebben doorgebracht. We hebben nu ook een nieuw trainingscomplex (Union traint sinds dit seizoen op de oefenterreinen van het ter ziele gegane SK Lierse, nvdr.) en heel wat nieuwe spelers. Met vorig seizoen vergelijken zou verkeerd zijn, aangezien de club nu over andere middelen beschikt. Nieuwe middelen brengen andere ambities met zich mee. Ik denk dat we best met trots en optimisme naar de toekomst kunnen kijken.

Cocchiere: Ik denk dat ze bij Union op verschillende vlakken vooruitgang hebben willen maken en die professionalisering is ook gelukt. Ik herinner mij nog hoe er vroeger steeds perikelen waren met de oefenterreinen. Daar is nu een oplossing voor. Ze nemen de zaken hier best ernstig en leggen de lat hoog.

Hoe bewaak je de identiteit van een traditieclub als Union?

Cocchiere: Ik denk niet dat veranderingen ervoor zullen zorgen dat de club zijn identiteit verliest. Het behouden van de ziel van Union is natuurlijk één zaak, de professionalisering een andere. Het een hoeft niet per se het ander uit te sluiten en dat heeft het bestuur goed begrepen. Je merkt aan tal van initiatieven dat de supporters nog steeds een grote rol blijven spelen. Bij een club als Union zijn bestuur, staf en spelers snel vervangen, maar supporters blijven altijd plakken

Hayes: De reden waarom we allemaal hier zijn is net omdat het een traditieclub is. Union heeft na Anderlecht en Brugge nog steeds het meest behaalde landstitels. Er is de hoofdtribune van het Joseph Mariënstadion die tot beschermd Belgisch erfgoed wordt gerekend. Al die zaken maken van ons een unieke club en dat veeg je niet zomaar weg.

Hoe kan Union zich dit seizoen bij de top vier van de eerste klasse B voetballen?

Cocchiere: De eerste klasse B is nogal een vreemde divisie. Je speelt maar met acht ploegen, waardoor je vier keer per seizoen tegen dezelfde club uitkomt. Daardoor zijn het de kleine details die het verschil zullen maken. Alles is er om resultaten te boeken. De club heeft sterke spelers aangetrokken en ook op organisatorisch vlak staat Union sterk. Misschien spelen ze dit seizoen al top vier.

Hayes: Wij stellen geen doelstellingen op voorhand want als je ze niet haalt, zegt men dat je niet goed genoeg bent. Als je beter doet, dan zegt men dat je de lat te laag hebt gelegd. De enige doelstelling is om beter te worden dan vorig jaar. Dat wil niet zeggen dat we de top vier gaan halen. We hebben altijd gezegd dat we opnieuw in de hoogste klasse willen voetballen. Het maakt niet uit of dat dit seizoen lukt of het volgende. Als we ons elke dag proberen te verbeteren, dan geloof ik dat we er stapje per stapje zullen geraken.

Moet er meer doorstroming zijn van de jeugdacademie naar het eerste elftal?

Cocchiere: De voorbije seizoenen heeft de jeugd te weinig kansen gekregen. Het is natuurlijk een werk van lange adem. Het is het eerste seizoen onder het nieuwe bestuur. Ik hoop dat zij wel gaan proberen om meer in te zetten op de jeugd. Je kan het resultaat natuurlijk pas over een jaar of drie evalueren dus ik geef ze momenteel het voordeel van de twijfel.

Hayes: Een club als de onze heeft een degelijke jeugdopleiding nodig. Daarmee bedoel ik een plek waar we onze jongeren al van kindsbeen af kunnen vormen. We hebben het geluk dat er in Brussel een kweekvijver aan talent is, maar we moeten tegelijkertijd beseffen dat we geduldig moeten zijn. We kunnen niet op één seizoen tot meer doorstroming komen. Ik vertrouw erin dat we met onze infrastructuur en jeugdtrainers over vijf à tien jaar met een waardige jeugdacademie kunnen uitpakken.

Naar welke speler kijk je uit dit seizoen?

Hayes: Het is niet mijn gewoonte om één specifieke speler naar voren te schuiven. Een goede voetballer weerspiegelt in zijn spel de clubidentiteit en de visie van de coach. Ik zoek spelers die honger en goesting hebben. We hebben het geluk dat er in onze kern veel spelers zitten van dat type. Kijk naar Abdelrafik Gérard (overgekomen van Racing Lens, nvdr.), Nils Bouekou (ex-US Créteil, nvdr.) of Niakaté (Youssouf, overgekomen van US Boulogne) die er al vier heeft gescoord dit seizoen. Verder is er nog de oude garde, met onder meer Serge Tabekou, die van enorm belang zal zijn dit seizoen.

Cocchiere: Ik ken niet echt veel spelers meer van het team. Union heeft een bijna volledig nieuwe spelerskern met veel buitenlandse spelers. Charles Morren is de enige speler uit de kern die ik nog ken. Hij was er al bij toen ik nog bij Union voetbalde. We hebben magische momenten beleefd op het veld, dus van hem verwacht ik wel wat. Toch zal het eerder het collectief en het systeem van de nieuwe trainer zijn die het verschil zullen maken. De eerste klasse B leent zich nu eenmaal niet goed voor individuele glansprestaties.