A La Carte met Raymond van het Groenewoud: 'In het Nederlands zingen is morele plicht'

Al zijn hele loopbaan rockt Raymond van het Groenewoud in het Nederlands. Toch liep dat in het begin niet meteen van een leien dakje. Alles veranderde toen hij met 'Ze kan zo lekker lopen' (uit de hit 'Maria, Maria, Ik Hou Van Jou') de ideale beginzin vond. "Die strofe is de sleutel geweest", zegt Van het Groenewoud daarover in A La Carte.

“Ik ben gevormd door Johan Verminnen, toen ik hem in de jaren ’70 begeleidde,” blikt Van het Groenewoud terug op die beginperiode. “In die periode dweepte ik met de Amerikaanse rockband ‘The Byrds’. Maar Verminnen liet mij al snel verstaan dat ik met Engelstalige teksten niet meer dan een kloon van het Angelsaksische geweld dreigde te worden.”

Sinds die waarschuwing voel ik mij moreel verplicht om liedjes in mijn moedertaal te maken. Al was dat in het begin echt moeilijk. Tot ik op een dag mijn absolute startzin had gevonden: “Ze kan zo lekker lopen” in ‘Maria, Maria, Ik Hou Van Jou’. Die zin is voor mij onmiskenbaar een sleutel geweest om zowel de ‘zwarte’ muziek te reproduceren als makkelijk in het Nederlands te zingen.”

In de film ‘Brussels by Night’ van Marc Didden van 1983 klinkt het: ‘Ze willen die stad helpen… maar dan liefst om zeep.’ De zanger had al snel door dat het beleid in Brussel niet ‘je dat’ is.

“Ik heb wel snel begrepen dat ik zelf nooit het beleid zou willen voeren, omdat je risico’s moet nemen. Beleidsmakers proberen het leven te verbeteren, maar alle stappen die gezet worden, blijken uiteindelijk funest te zijn.”

Raymond van het Groenewoud is intussen 73 en maakt een plaat met als bizarre titel ‘Egoïst’. Daarover beweert de zanger dat het verschil met een altruïst dikwijls een kwestie van perceptie is: “Het ligt in de aard van verpleegsters en verplegers om te willen helpen. Als dat altruïstisch overkomt, des te beter. Maar ook artiesten offeren veel op voor hun vak.”

Er zit alleszins een rode draad in zijn songs. “Het meisje of de vrouw speelt in mijn leven een belangrijke rol.” De tekst van ‘Stem en schouders’ wekt de schijn dat de zanger zichzelf blootgeeft. “En ja, grotendeels ben ik het.”

In dat liedje zingt hij: ‘Ik kan niet zonder, ik kan niet met’. “Ik hoor de hele tijd van mensen die samenleven, dat het soms teveel van het goede kan zijn en van mensen die alleen leven, dat het heel eenzaam kan zijn.”

Vaak verpakt Van het Groenewoud diepe boodschappen in leuke en luchtige muziek. “Als de artiest met problemen zit, kan hij ze niet meteen uitwerken. Je moet ze laten bezinken om eerst onthechting te scheppen.”

En in ‘Aan de meet’ klinkt het: 'Als je sterft, word je herboren.' Daarover zegt hij: “Bij een zonsondergang aan zee, kan je ineens zo’n opgloei zien. Zo struikel ik ook van liedje naar liedje.”