Peumans: ‘Terugplooien binnen eigen grenzen is nefaste strategie’

In zijn laatste optreden als voorzitter van het Vlaams Parlement heeft Jan Peumans (N-VA) op de 11 juli-viering aangedrongen op beter overleg met Brussel. “Vlaanderen heeft meer dan ooit een rol te vervullen door zijn verantwoordelijkheden op te nemen in een moderne, veelkleurig, kosmopolitische en transparant bestuurde Brusselse regio." Verder dringt Peumans aan op een betaalde feestdag op 11 juli, en moet Vlaanderen eindelijk werk maken van een eigen grondwet.

Dat zijn de twee oproepen waarmee Peumans zijn speech begon. Maar hij had, anders dan vorig jaar, ook uitgebreid aandacht voor de band tussen Vlaanderen en Brussel. “Voor Vlaanderen geldt daarbij één basisprincipe: Brussel is de hoofdstad van Vlaanderen. De Brusselse Vlamingen maken integraal deel uit van de deelstaat Vlaanderen."

"Alle pogingen van één taalgroepen ten spijt om Brussel als exclusieve speeltuin voor zich te claimen, onder meer door de ongrondwettelijke Féderation Wallonie-Bruxelles in het leven te roepen”, klonk het in een sneer naar de Franstaligen.

‘Meertaligheid is de norm’

De voorzitter gaf wel meteen te kennen dat dat basisprincipe geënt is op “het 20ste-eeuwse beeld van Brussel met slechts twee taalgroepen”, en dat Brussel een metamorfose heeft doorgemaakt tot een multiculturele metropool. “Meertaligheid is daarin de norm en respect voor het Nederlands een vereiste.”

Peumans benadrukte ook de investeringen die Vlaanderen doet in onze hoofdstad, via de Brusselnorm van 5 procent maar ook via het federale Brusselfonds Beliris.

“De financiering van alle Brusselse noden blijkt evenwel niet zo evident”, stipte de voorzitter aan. “Met een relatief arme en zorgbehoevende bevolking telt Brussel te weinig mensen die kunnen bijdragen aan de solidariteit in de zorg. Participatie van Vlaanderen in het beleid van Brussel vormt de beste garantie voor de betaalbaarheid van het systeem.”

'Ring mag geen obstakel vormen’

Naast het instandhouden van de zorg, excelleert het Nederlandstalig onderwijs in Brussel, aldus Peumans. Ook burgemeester Close (PS) verwees daar eerder al naar. “De keuze van vele ouders, van welke herkomst ook, spreekt boekdelen”, zei Peumans daarover.

De samenwerking tussen de arbeidsdiensten Actiris en VDAB werpt volgens hem zijn vruchten af. “Het toont aan hoe Vlaanderen en Brussel samen een positief verhaal kunnen schrijven, waarbij Brusselaars er niet meer voor terugdeinzen om de vele vacatures in de Vlaamse Rand te komen opvullen. De Brusselse Ring mag dus geen obstakel vormen”, verwees de voorzitter naar de moeilijke relaties in dat dossier.

Peumans brak dan ook een lans voor meer overleg en samenwerking. “Terugplooien binnen de grenzen is een nefaste strategie. Een gebrek aan overleg tussen Vlaanderen en Brussel verlamt de mogelijkheid tot een herschikking van de gemeenten tot een kleiner aantal te onderzoeken.” Ook bij de problemen die Nederlandstaligen ondervinden om in Brussel in hun moedertaal geholpen te worden bij overheidsdiensten, “kan men zich de vraag stellen of er de laatste twintig jaar vooruitgang geboekt is.”

De conclusie is dan ook duidelijk voor Peumans. “Vlaanderen heeft meer dan ooit een rol te vervullen door zijn verantwoordelijkheden op te nemen in een modern, veelkleurig, kosmopolitische en transparant bestuurde Brusselse regio. Vlaanderen houdt nu eenmaal van Brussel, Vlaanderen laat Brussel niet los”, besloot de afscheidnemende parlementsvoorzitter zijn hoofdstuk over Brussel.