Zakspons leidt VUB-studenten naar biologische waterverzachter op basis van bacteriën

Een groep van zeven masterstudenten van de opleiding Bio-ingenieurswetenschappen van de Vrije Universiteit Brussel (VUB) heeft een biologische waterverzachter ontworpen op basis van bacteriën. Hun inspiratie deden ze op in de natuur en meer bepaald bij de zakspons, een zeedier.

Een traditionele waterverzachter die kalkaanslag aanvalt en verwijdert, maakt gebruik van ionenwisselaars die het calcium uit het water halen. Een efficiënt proces, maar het heeft wel veel grondstoffen als zout nodig en het is belastend voor het milieu.

De VUB-studenten gingen de natuur in om tot een milieuvriendelijke oplossing te komen. Er werden negentien kandidaten gevonden die op hun eigen manier kalk 'verwijderen'. De zakspons, een anemoon dat een skelet van kleine buisjes opbouwt, bleek het meest geschikt. De studenten vonden er eiwitten die verantwoordelijk zijn voor biomineralisatie, een proces van biologische afbraak.

Samen met de onderzoeksgroep Structural Biology Brussels konden ze bacteriën genetisch programmeren om massaal eiwitvezels te maken die heel stabiel zijn. Zo kwamen ze tot biomineralisatie-eiwitten die zich in hard, kalkrijk water aan het calciumcarbonaat binden en deze 'uitvlokken'. Nadien blijft er enkel nog een soort residu, over, maar dat kan als 'kalkmest' gebruikt worden in de landbouw.

"Ons biologisch ontkalkingsmiddel werkt goed bij hoge concentraties kalk en kan zeer hard water tot op een redelijk niveau ontkalken", zegt VUB-student Jonas Noé. "Het kan nog beter als de temperatuur van het water omhoog gaat of als we sleutelen aan de zuurtegraad van het water. Maar die verbeteringen moeten we nog op punt stellen."