Brussel kiest: 'Huizen bouwen is geen kerntaak van de overheid'

Tot aan de verkiezingen op 9 juni organiseert BRUZZ telkens op donderdag en vrijdag een mini-debat tussen twee Brusselse politici. Vandaag: Karlien Dekens (N-VA, vierde op de lijst voor het Brussels parlement) versus Michel Dardenne (Team Fouad Ahidar, Kamerlijst) over het woonbeleid in Brussel.

Dekens en Dardenne kijken allebei naar particuliere investeerders en bouwbedrijven om de Brusselse wooncrisis aan te pakken.

Maar de particuliere sector is ontmoedigd, weet Dardenne, "zowel fiscaal als administratief.” Ook Dekens gelooft dat het beter is dat de Brusselaars zelf een huis kunnen kopen en verbouwen. “Maar teveel regeltjes en administratieve druk maken dat vandaag steeds lastiger.”

Dardenne vindt het “abnormaal” dat twee derde van de Brusselaars huren en dat een eigen woning stilaan te duur is geworden. “Dat veroorzaakt een ware stadsvlucht en daardoor verliest Brussel fiscale inkomsten. Vlaanderen en Wallonië zijn veel aantrekkelijker om een huis te kopen.” Toch vindt hij het niet de kerntaak van de overheid om te bouwen.

Eén centrale gewestelijke woonmaatschappij

Ook Dekens ziet in de Brusselse regulitis een hindernis om de mensen in Brussel te houden. Ze noemt onder meer de renovatieplicht. “Die jaagt de mensen op kosten terwijl de overheid zelf niet het goede voorbeeld geeft.” Daarom is zij ook gekant tegen een huurprijsregulering. “Die zal de huurprijzen alleen maar doen stijgen,” meent ze.

Met 50.000 mensen op de wachtlijst woedt er ook op de sociale (of “openbare”) markt een crisis. Dekens wijst erop dat de helft van de Brusselse bevolking theoretisch recht heeft op een sociale woning en wil om te beginnen de inkomensdrempel herbekijken.

“Wij moeten zeker ook het gebrek aan efficiëntie aanpakken van de Brusselse administraties.” Dekens wil de 16 verhuurmaatschappijen en 24 verhuurkantoren doen samengaan in één centrale gewestelijke woonmaatschappij. “Het geld blijft nu teveel aan die administraties kleven. En voorts fraude aanpakken, zoals in Vlaanderen, voor mensen die buitenlandse eigendommen hebben.”

Kangeroewonen en coliving

Dardenne stoort zich vooral aan de aanvraag die sociale huurders jaarlijks moeten vernieuwen. “Ik ben meer voorstander van de wortel dan van de stok.”

Hij pleit voor andere manieren van wonen, zoals kangoeroewonen en coliving, waarbij verschillende kleine gezinnen een groot herenhuis delen. Dekens ziet op haar beurt dan weer heil in het omturnen van verlaten kantoorgebouwen.