Culinair ontdekt: Coronation Quiche

U hebt mogelijk ook zitten kijken naar de Pomp and Circumstance van de kroning van Charles III? Ik hou van al die pageantry. Militaire marsen en statige optochten zijn een vorm van volksdans. Mensen mogen dat dan weggegooid geld vinden, kijk eens hoe mooi al die kostuums, tot in de details, zijn gemaakt? Van stoelen tot hellebaarden, alles is klaarblijkelijk 'gemaakt in vreugde' door enthousiaste ambachtslui, zoals vooropgesteld door William Morris en de Arts & Crafts movement.

Opmerkelijk is dat er bij een kroning ook een recept hoort. Deze keer is dat een quiche. Het recept, dat uitgevaardigd werd door Buckingham Palace, leest als een gids voor trendiness en een poging om controverse te vermijden: geen vlees, wel tuinbonen en spinazie. Toch ei en kaas (dus niet veganistisch), want ja: het blijft een quiche. Britse identitairen waren eerst miffed: quiche is toch Frans? Om hen te sussen: quiche is het lievelingsgerecht van James Bond, zoals je kan zien in de Bondfilm A view to a kill, waar Roger Moore er één uit de oven haalt voor Tanya Roberts. Wanneer ze vraagt wat dat is, antwoord hij: “An omelette.” Ei is essentieel hier.

Maak een kruimeldeeg of koop zo'n vel. Laat het blind bakken in een taartvorm bij 190°, dus met bonen of knikkers erin, opdat het niet zou zwellen in de oven. Dat duurt zo'n 20-25 minuten tot het een mooi kleurtje heeft.
De vulling bestaat uit grof gesneden spinazie, gesmolten in een bodempje water en uitgelekt, gekookte jonge tuinbonen (het is nu het seizoen). Meng eerst een potje room met melk en een lepel verse, gehakte dragon. Doe er twee eieren bij, peper en zout. Goed kloppen. Op de bodem van de afgekoelde taart leg je nu wat geraspte cheddar (het blijft Engels, he), dan de gehakte spinazie en de gekookte tuinbonen, best dubbel gedopt. Giet het eiermengsel erover en nog wat geraspte cheddar, en weer in de oven voor twintig minuten of zo.

Het belangrijkste van deze quiche is dat je hem opeet samen met de buren. Heel de volgende week is goed. Je moet er een gemeenschapsgevoel mee bouwen.
Bij de kroning van Elisabeth was er al de coronation chicken. Eigenlijk een koude kip curry. Maar ook daar was het een teken des tijds: kip was nog best luxueus en currypoeder stond symbool voor The Empire. Verder ging in 1953 het land nog gebukt onder rantsoenering, wat bij ons toen al lang vergeten was.

Een recept maken voor een grote gebeurtenis, wat een goed idee. Waar wachten we op? Ik zie het hier voor ons: Rode Duivels-stoverij, Brecel-saus, of een kiprecept voor een geslaagde regeringsvorming, zo tegen midden 2025?