Huzarensla, kent u dat? Het is een term die je hier in België zelden hoort, maar die in Nederland wel nationaal erfgoed lijkt.
Culinair ontdekt: huzarensla
Lees ook: Culinair ontdekt: Solomon gundy
Ik proefde het daar vooral op kinderfeestjes, tot in hun voormalige kolonie Suriname toe! Het is een massa kleingemaakte groente, ei, vlees en mayonaise, vaak overmatig gesuikerd, maar ongetwijfeld met een zee van mogelijkheden op recepties en eenvoudige feesten.
Waar komt het vandaan en wat hebben Huzaren ermee te maken? Niks eigenlijk. Huzaren komen van oorsprong uit Bosnië-Herzegovina, zij traden in Hongaarse dienst als snelle boden te paard, in het Latijn cursores.
In de Nederlandse mythologie (Nederland kent ook ‘huzaren’ in zijn leger), vonden ze de eponieme salade uit, omdat ze als verkenners in het veld geen vuur mochten maken. Dus kregen ze een koude lunchbox mee van moeder. Maar dit verhaal is enkel Nederlands. In de rest van de wereld heeft hetzelfde culinaire fenomeen vele namen, één van de oudste daarvan is de Russische salade olivier of beter Рецепт Оливье. Dit gerecht werd genoemd naar de Russische kok Lucien Olivier (1838-1883) die in Moskou het chique restaurant Hermitage opende. Pjotr Iljitsj Tsjajkovski zou er zijn huwelijksfeest hebben gevierd. In een aantal bronnen wordt Olivier vermeld als van Belgische of ‘Belgisch-Franse’ origine, maar verder valt er niet veel terug te vinden over de man.
"Als verkenners in het veld mochten ze geen vuur maken, en kregen ze een koude lunchbox mee van moeder"
Het oorspronkelijke recept bestond uit vlees van hazelhoen (Tetrastes bonasia, verwant met het korhoen), opgelegde augurken, rivierkreeftjes, kaviaar, kappertjes en een saus die al begon te lijken op mayonaise. Echte mayonaise was rond 1860 nog niet ingeburgerd. Ook rode biet hoort erbij. Van Rusland raakte de salade russe in de grote huizen van Parijs, van Parijs in heel de Spaanse wereld (ensaladilla rusa, een zeer populaire tapa).
Ook in de Balkan, met inbegrip van Griekenland, kennen ze Russische sla, en zo zijn we terug bij de huzaren. Zelfs in het verre Iran eten ze ervan! En waarom niet bij ons? Omdat wij macédoine zeggen en schrijven. Dat verwijst naar de mengelmoes van volkeren in het Macedonische rijk van Alexander de Grote. Onder die naam eten ze in Malmedy huzarensla met carnaval. Dan hebben ze dan ook geen tijd om te koken, net zoals de huzaren.
Neem veel gaar gekookte groente, ook gekookte aardappelen, en snijdt die tot brunoise, dat zijn héél kleine dobbelsteentjes. Om vandaag van echte huzaren/russische/olivier-salade te spreken, moeten er toch minstens augurken en rode biet in, maar verder kan zowat alles. Gekookt vlees, rookworst of zalm uit blik, restjes kip, garnalen, alles wat ligt te verpieteren in de koelkast.
Breng op smaak met peper en zout, desnoods paprika en Engelse saus. Meng er wat mayonaise door om het geheel te doen plakken en serveer als een hoge hoop (en dôme, zegt de oude Franse keuken).
Vandaag wordt de sla vaak per individuele portie in ringen geperst. Zo’n ring hoeft u niet te kopen, neem een leeg blikje van tonijn en draai er niet alleen het deksel, maar ook de bodem af, klaar. Duw er de huzarensla door op het bord. Versier met hardgekookt ei en nog een extra lik saus.
Helemaal grappig wordt het wanneer de aardappelen en groente zo klein en doorgekookt zijn dat ze een puree gaan vormen. In dat geval stampt u de huzarensla glad en vormt er bollen van met een ijslepel. Maak er met verschillende kleuren: paarse met veel rode biet, groene met gepureerde erwtjes, oranje met gladgekookte worteltjes … Serveer drie bollen veelkleurige huzarensla tussen ijswafeltjes. Sommige mensen zullen dit ‘gezonde ijsjes’ noemen. Smakelijk.
Culinair Ontdekt met Nick Trachet
Lees meer over: Brussel , Column , Culinair Ontdekt met Nick Trachet , Nick Trachet , culinair
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.