Culinair Ontdekt: Punjabi tinda

Nick Trachet
© Brussel Deze Week
14/01/2007
Mijn week is pas echt goed als ik weer eens een voedingsmiddel heb ontdekt waarvan ik eerder nog nooit gehoord had. Gelukkig gebeurt dat nog vrij vaak. Maar het is niet omdat je weer eens een ufo, een unidentified food object, hebt waargenomen in het winkelzwerk van Brussel, dat dit ook nog eens een boeiende eetervaring oplevert.

Dit blik stond op een schap in een winkel op het terrein van het slachthuis van Anderlecht. Ik had staan kijken naar de blikjes gemberbier ernaast toen het mij opviel. "Wat is het?" vroeg ik aan de uitbater. "Ik heb er geen idee van," antwoordde hij. Er stond ook geen enkele uitleg bij, behalve dat het blik punjabi tinda, water, zout en citroenzuur bevatte.

In zo'n geval ga je naar het internet en ja hoor, na wat goo­gelen vond ik een afbeelding van mijn blikje. Maar uitleg over wat erin zat: noppes.

Gaandeweg surfte ik langs discussieforums voor Indische dames in Engeland, en hoe zij hun exotische groenten in het regenachtige Al­bion konden kweken. Deze dames waren allemaal op zoek naar tindora, een soort kleine kalebas die groen wordt gegeten, maar mooi rood aan lianen rijpt en naar het schijnt beeldig staat in de tuin. Je zag de dames in kwestie zo al thee nippen met Hya­cinth Bucket (Bouquet). Hier en daar kwam in de discussie: "Is dat soms punjabi tinda?" Het antwoord was altijd: "Neen." Erg enthousiast waren ze niet over deze tinda, of ze nu uit Punjab kwam of niet.
Ten slotte toch wat informatie gevonden op een site voor exotische zaden: punjabi tinda (Citrullus vulgaris variëteit Fistulosus: een variëteit van pompoen, dus). Kleine ronde vruchten ter grootte van een appel; lichtgroen met een donsachtig oppervlak. Het witte vruchtvlees lijkt wat op dat van courgette. In India maakt men de vruchten op verschillende manieren klaar, met masala, samen gestoofd met aubergines en tomaten of aardappelen. Een ratatouille indienne, om het zo uit te drukken

Van India tot Nice
Ik heb het blik dan maar geopend: er zitten stukken wit vruchtvlees in die wel erg 'plantaardig' geuren. Echt courgette dus.
Beste lezers, deze eerste ontdekkingstocht van het jaar was niet bepaald een voltreffer. Ik geef toch de voorkeur aan verse courgettes, die kosten hier niet eens zoveel en ze zijn gemakkelijk klaar te maken.

Een recept dan maar? Ratatouille niçoise. Over dit gerecht bestaan veel misverstanden. Het mag dan dezelfde oorsprong hebben als ons Nederlandse woord ratjetoe, het mag echt geen rata touillé worden, geen plantaardige prut. De groenten moeten zoveel mogelijk hun eigenheid bewaren.

Neem enkele mooie tomaten. In een échte ratatouille worden die niet gepeld; maar haal er wel het sap uit, anders maken we soep.
Snij ze daartoe in twee en pers het sap van tussen de lijsten, haal de laatste restjes sap en pitjes er met de vingers uit. Snij in kwartjes.
Verdeel een courgette in niet te kleine dobbelstenen, laat de schil er ook gerust aan zitten, die hoort erbij.
Heb een gepeld lookteentje klaarliggen en snij een groene en rode poivron in slierten. Hak een gepelde ajuin in ringen. Snij een aubergine in mooie stukken.
Eerst de aubergine: gooi die in een verzengend hete pan met een scheutje olie en schep snel om, de eiervrucht moet kleuren tot ze bijna zacht is. Als je snel bent, fixeert de paarse kleur van de schil in de hitte. Leg opzij.
Dan de ajuinen en poivrons in de pan, desnoods met wat extra olie. Die moeten ongeveer even lang garen. Na enkele minuutjes de courgette erbij. En laten stoven, onder deksel.
De temperatuur moet vrij hoog blijven, want de sappen moeten kunnen verdampen. Pers er dan het lookteentje over en kruid met peper (geen zout nu).
Voeg er even later ook de tomaten bij tot die beginnen te konfijten. En dan de voorgebakken aubergine. Niet te veel roeren. Nog enkele minuten samen laten sudderen tot alle groenten bijna zacht zijn. Een beetje beet mogen ze wel houden.
Als je dat wilt, kun je er nu wat zout over strooien. Opdienen met een lamskoteletje of zo.
Je kunt er op het einde ook nog punjabi tinda uit het blik bij doen, maar ik zou begot niet weten waarom. Smakelijk.

Culinair Ontdekt met Nick Trachet

Nick Trachet weet wat lekker is en is niet te beroerd die kennis te delen. Van appel tot zeemonster, wekelijks.

Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.

Lees meer over: Culinair Ontdekt met Nick Trachet

Lees ook

Iets gezien in de stad? Meld het aan onze redactie

Site by wieni