Arno Hintjens is overleden: een in memoriam

Rockzanger Arno is niet meer. De in Brussel aangespoelde Oostendenaar overleed zaterdag ten gevolge van een snel om zich heen grijpende kanker. Arno maakte ruim een halve eeuw muziek. Nummers als ‘O la la la’ en ‘Les yeux de ma mère’ werden nationaal erfgoed.

Arno Hintjens, beter bekend onder zijn artiestennaam als rockzanger ‘Arno’, heeft zijn strijd tegen pancreaskanker verloren. Het management heeft zijn overlijden in een persbericht gemeld. Arno is 72 jaar geworden.

Het icoon van de Dansaertwijk kreeg eind 2019 de diagnose te horen. De zanger onderging meerdere sessies met chemotherapie, maar de liefde voor muziek bleef hem drijven.

Begin 2022 begon Arno vol energie aan een concertreeks. Het laatste concert van die minitournee – een optreden in een uitverkochte Ancienne Belgique op 15 maart – moest hij evenwel annuleren.

Stotteren

Arno groeide op in Oostende als oudste zoon van Maurice Hintjens en Lulu van den Kieboom. In interviews zou hij later vaak aangeven dat hij als kind stotterde en dat de muziek hem daarvan gered had. “Live spelen geeft me adrenaline, ik ben daaraan verslaafd,” klonk het dan.

Hij liet een goedbetaalde baan als kok staan om een leven te leiden als muzikant in bands als Freckleface en Tjens Couter. In de jaren 80 volgde de grote doorbraak met de groep T.C. Matic. Hits als ‘O la la la’ en ‘Putain, putain’ groeiden uit tot klassiekers. Een aantal jaren later besloot Arno het solo te wagen. (lees verder onder de afbeelding)

Brussel groter dan Parijs

Naast een muzikant was Arno voor de Dansaertwijk ook gewoon een stadsgenoot. Arno was er samen met zijn kameraden en collega-artiesten Jan Decorte, Dominique Deruddere, Marc Didden en Josse De Pauw regelmatig te zien in cafés als L’Archiduc en Le Coq.

“We vonden elkaar ooit in de Falstaff, waar toen alle inwijkelingen in Brussel samenhokten,” vertelde Jan Decorte ooit in een interview met De Standaard. “Laat in de nacht hebben we dan eens de Archiduc ontdekt, waar we vooral champagne dronken. En daarna kwam Le Coq.”

In 2021 kwam Charlatan uit, een driedelige documentaire over Arno’s leven. Daarin beweerde Arno dat Brussel hem veranderd had, in positieve zin. De eerste keer dat hij in Brussel aanspoelde was in 1972. Toen woonde hij in een loft in de hof van het Palais des Beaux-Arts.

“Nadien heb ik een beetje overal gewoond,” vertelde hij later in een interview. “Maar begin jaren 1980 was ik terug. Ik heb nog een appartement gehad in Parijs. Maar met de twee kinderen zijn we teruggekeerd. Het was hier goedkoper. En ik vind Brussel 'groter' dan Parijs. Alles is hier geconcentreerd. In Parijs moet je voor een theaterstuk twee uur in een taxi zitten. Hier is alles op wandelafstand. De AB, Théâtre National, De Munt, de cinema's, de cafés. Alles.” (lees verder onder de afbeelding)

De bloemen zijn zo duur

Arno streed sinds 2019 tegen pancreaskanker. Dat nieuws hield hij in eerste instantie voor zich, maar wel onderging hij meteen een behandeling met chemotherapie. Pas na zijn optreden op de MIA’s in februari 2020, waar hij een Lifetime Achievement Award ontving, maakte Arno zijn ziekte bekend.

Niet veel later werd hij geopereerd. Het herstel van de operatie verliep daarna vlot, liet hij zelf nog weten. Maar in 2021 diende hij opnieuw een rustpauze in te lassen en de geplande concertreeks die later in dat jaar zou plaatsvinden, werd afgelast.

In de plaats daarvan kwam een minitournee. In februari 2022 stond de rockzanger drie keer op het podium van de Ancienne Belgique – waar Stromae mee het nummer ‘Putain Putain’ kwam zingen –, gevolgd door enkele concerten in het Kursaal van Oostende. (lees verder onder de afbeelding)

Arno kreeg doorheen zijn carrière heel wat prijzen en onderscheidingen. Zo werd hij in 2002 gekroond tot Ridder in de Kunsten en Letteren. Bij de MIA’s van 2019 won hij de Lifetime Achievement Award.

In één van zijn laatste interviews met BRUZZ zei Arno dat ze op zijn begrafenis ‘Like a rolling stone’ van Bob Dylan moesten spelen. In zijn kenschetsende humor voegde hij daar nog aan toe: “Ik wil doodgaan als de bloemen in solden zijn, vint. Ik wil niet dat ze zeggen: Arno is dood, maar de blommen zijn zo duur.”