De zon schijnt voor iedereen in deze fijnzinnige, Italiaanse zomerfilm van Luca Guadagnino (Io sono l’amore, A bigger splash). Bovenal schijnt ze voor Elio en Oliver. Eigenlijk toont deze film niet veel meer dan het ontluiken van de liefde tussen hen. Van niet beseffen maar wel voelen, over aarzelen, tot voorzichtig aftasten en onversneden passie. Guadagnino overhaast niets en haalt het maximum uit de zonnestralen, de kleine gebaren, de blikken, de zoekende lijven. Teer, ontroerend en sensueler dan een rijpe perzik.
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.