Met hart en ziel zoekt Misako naar de juiste woorden om scènes zo te beschrijven dat ook blinden en slechtzienden van de film kunnen genieten.
Haar audiodiscriptie krijgt kritiek van Nakamori, een bekende fotograaf die almaar minder ziet en daar zwaar onder lijdt. Ondanks de aanvankelijke frictie groeien ze naar elkaar toe.
Naomi Kawase doet wel erg veel suiker in haar thee en het scenario is vrij schematisch, maar Radiance is tegelijk een erg mooie, zachte, poëtische film voor gevoelige zielen, en die zijn dungezaaid.
Lees meer over: Film , Japanse Film
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.