Wat een nachtdroom van een film is Ghost tropic van Bas Devos. Er gebeurt amper wat, behalve dat hij je stilletjes geneest van verkilling, verzoent met Brussel en beloont met poëzie.
De Franse Saadia Bentaïeb vertolt de 58-jarige Khadija, die na avondlijk poetswerk in slaap valt op de laatste metro.
Review
'Ghost tropic' van Bas Devos: een film die gloeit ondanks de winterkou
Eenvoudiger kan een verhaal niet zijn. Khadija, ijzerzacht vertolkt door de Franse Saadia Bentaïeb, valt na avondlijk poetswerk in slaap op de laatste metro. Er zit niets anders op dan de koude nacht in te duiken en Brussel te voet te doorkruisen.
Tijdens haar odyssee door de ingeslapen stad ontmoet ze enkele nachtuilen: niet de melancholici die hun slapeloosheid wegdrinken in een verlaten bar, maar wakers die winkelcentra bewaken, tankstations openhouden of zich ontfermen over een door de kou gevelde dakloze. Soms worden een paar woorden uitgewisseld, soms enkel blikken, maar ook die getuigen van aandacht voor elkaar.
Het dramatische zwaartepunt is de glimp die Khadija toevallig krijgt van het uithuizige leven van haar dochter. Vermoedelijk zit er veel verschil op hun levens, maar regisseur Bas Devos expliceert noch de thematieken noch de sociaal-maatschappelijke achtergrond. Dat zou verraad zijn aan de zacht gefluisterde, nachtelijke stadspoëzie.
Geen pathos of naïviteit in 'Ghost tropic', wel veel kleine gebaren en een snuifje betovering
Voor de bedwelmende fotografie tekende Grimm Vandekerckhove, een discipel van Nicolas Karakatsanis die voor Devos eerder al Violet en Hellhole omzette in beeld. De opnames van lege, natte straten in het feeërieke licht van straatlantaarns zijn het zoveelste bewijs dat 16mm-film ook in het digitale tijdperk nog een plaats heeft.
Ondanks de kou, de vermoeidheid, de armoede en de donkerte gloeit de film. Meteen het grootste verschil met verwante films van Chantal Akerman? Er is nog hoop. Met een beetje openheid en menslievendheid halen we het ochtendgloren wel. Khadija heeft dat in zich en bij uitbreiding heeft ook deze veelkleurige, meertalige stad dat in zich. Ghost tropic zegt dat nergens maar schenkt je dat aanvoelen wel. Zonder pathos, naïviteit of grote gebaren, maar met veel kleine gebaren en een snuifje betovering.
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.