Het ene moment vier je dat opa met pensioen gaat, het volgende schieten weerzinwekkend moordzuchtige overvallers je been aan flarden en krijg je bij het ontwaken te horen dat je ouders en zus zijn vermoord. Het overkwam de negenjarige David Van de Steen op 9 november 1985 in de Delhaize van Aalst.
Regisseur Stijn Coninx ontfermt zich over zijn verhaal met een groot hart en verklaarbare woede en verontwaardiging. De daders, de beruchte Bende van Nijvel, werden immers nooit gevat en het onderzoek was een klucht die niet verzoenbaar is met een democratie. Het erg aangrijpende begin maakt meteen duidelijk hoe diep de wonde is, hoe groot het nationale trauma.
Net als in Daens, torst Jan Decleir de film. Hij speelt de grootvader die David plots moet grootbrengen en doet wat hij kan om de lamentabele zoektocht naar de daders leven in te blazen. Na het sterke begin verliest Niet schieten helaas zijn momentum en wordt erg vaag.
De Bende lost in het niets op, het onderzoek verwatert, het leven gaat ook voort voor de getraumatiseerde David en zijn grootouders. De kans is groot dat een pruikencarnaval en de verkeerd gecaste Jonas Van Geel je helemaal uit de film halen. Jammer.
Lees meer over: Brussel , Film , Stijn Coninx , Bende van Nijvel
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.