Rapito: eert uw vader en uw moeder, maar de paus nog meer

Machtsmisbruik in de Katholieke Kerk is niet nieuw, zo leert Rapito, een barok en vlammend kostuumdrama van maestro Marco Bellocchio.

Het is niet gek dat Steven Spielberg lang op een verfilming van het levensverhaal van Edgardo Mortara heeft gebroed. Drama en emotie bij de vleet en voor antisemitisme is de regisseur van E.T. en Schindler’s List gevoelig. Toen hij afhaakte, greep Marco Bellocchio zijn kans.

Edgardo Mortara werd in 1857 in Bologna met de zegen van paus Pius IX ontvoerd en gebrainwasht. Het was de toen nog almachtige kerk ter ore gekomen dat de joodse jongen als baby was gedoopt door een kindermeid die voor zijn leven vreesde. Bijgevolg was hij katholiek. Zijn joodse ouders streden jarenlang fervent maar vergeefs om hun kind terug te krijgen. Ondertussen werd Edgardo in een seminarie opgeleid tot een fanatieke kandidaat-priester die de paus hoger op heeft dan zijn ouders.

Marco Bellocchio, sinds de jaren zestig een maatschappijkritische en stilistisch imponerende sterkhouder van de Italiaanse cinema, brengt de ontluisterende én romaneske geschiedenis met zwier tot leven. Somptueuze scènes doen likkebaarden. Tegelijk is het geen klassiek kostuumdrama. Daar is de combinatie van melodrama, visioenen, pauselijke nachtmerries, groteske grappen en synthetiserende symboliek te eigenzinnig voor.

In de zalen vanaf 6 december