De muzikale middagmalen van Midis-Minimes

‘s Morgens eten als een keizer, ‘s middags als een koning en ‘s avonds als een bedelaar,” die wijsheid sla je best een tijdje in de wind. Midis-Minimes bombardeert elke weekdag van de zomer de lunch tot belangrijkste maaltijd van de dag. Wij selecteerden acht auditieve lekkernijen, met een suggestie voor een bijpassend dejeunertje.

Oxalys

Exotische take-away

Soms heb je schoon genoeg van de sneetjes Vlaams boerenbrood met beenhesp. Dan is er gelukkig die ene meeneemkeet op de hoek. Of je voorkeur uitgaat naar een Thaïse Tom Ka Gai, een Libanese fattoush of een Mexicaanse quesadilla beslist u zelf. Maar met het pianokwintet van Jean Cras, voert het Brusselse ensemble Oxalys je alleszins even ver over de landsgrenzen. Als marineofficier voer de man wereld rond, en dat hoor je. De Bretoense componist zelf is hier bij ons trouwens bijna net zo onbekend als het goedje dat je in een doorschijnende plastic wegwerpcontainer meegekregen hebt. Laat dat je vooral niet afschrikken. Net als de exotische lunch, is het kwintet voor piano en strijkers een twintigste eeuwse ervaring voor je zintuigen. Het liefst te consumeren met strijkstokjes.

Oxalys 9/7

Florian Noack

Verrassingslunch in een sterrenrestaurant

Wat je op je bord zal krijgen, weet je niet precies. Maar de lovende recensies spreken boekdelen. Dit kan eigenlijk niet tegenvallen. Oudergemnaar Florian Noack is nog niet eens dertig, maar heeft nu al een palmares waar een GaultMillau-chef maar van kan dromen. Voor zijn Album d’un Voyageur won hij de Diapason d’Or, zeg gerust de Michelinster van de klassieke muziek. En ook de verenigde Belgische muziekpers smult van de pianist. Zij bekroonden Noack al in 2017 met een award voor Jonge Musicus van het Jaar. Hij serveert ons op Midis-Minimes de componist Sergeï Lyapunov, een eerder onbekende Rus in de lijn van Chopin en Liszt, kwestie van al een beetje te weten wat u op uw bord krijgt. Zijn 12 transcendentale Etudes zijn om duimen en vingers bij af te likken.

Florian Noack 16/7

Sophie Karthäuser

Zelfgesmeerde boterhammen

De klassieker der Belgische lunchen, en daar is helemaal niets mis mee. Laat je niet verwarren door haar Duits klinkende achternaam, sopraan Sophie Karthäuser is wel degelijk lekkers van bij ons. Het Brusselse publiek kent haar vooral voor haar Mozartvertolkingen in de Munt. Tijdens Midis-Minimes neemt ze een zijstapje van dat klassieke repertoire, en waagt ze zich aan het werk van Felix Mendelssohn. Jarenlang was hij een vergeten meester, maar nu wordt ie opnieuw gezien als een van de belangrijkste componisten in de muziekgeschiedenis. De Duitser mag dan wel thuishoren in de vroege Romantiek, toch ligt hij door zijn conservatieve composities eerder in het verlengde van de stukken van Haydn, Mozart en Beethoven. En je weet, nothing beats a classic.

Sophie Karthäuser 26/7

Ô Celli

Bedrijfslunch

Gezellige middagpauze met het werk, je weet hoe dat gaat. Met een handjevol collega’s op pad. Je zoekt liefst iets toegankelijk, zodat ook de moeilijkste eters hun ding kunnen vinden. Heel lang piekerend staren naar de kaart... om dan toch allemaal hetzelfde te bestellen. We kunnen niet met zekerheid zeggen of het er bij de muzikanten van Ô Celli ook zo aan toe gaat. Maar de acht cellisten zijn het qua instrumentkeuze wel al eens. Het octet zet je met hun strijkarrangementen aan tot zuiderse dansen. Da’s nu niet meteen aan te raden vlak na een zakenlunch, al brengen ze voor uw digestief gemak onder andere het licht verteerbare La Vida breve van Manuel de Falla en de overbekende tangomuziek van Astor Piazzolla. Die lust iedereen wel, toch?

Ô Celli 30/6

Kacper Nowak & Christia Hudziy

Brunchbuffet

Oh die hemelse porte-manteaumaaltijd tussen ontbijt en lunch. Waar de warme koffiekoeken naast de koele gerookte zalm liggen te pronken en de variëteiten aan eierbereidingen en quichevulsels schier eindeloos zijn. De kracht van het brunchconcept zit hem natuurlijk net in het samenbrengen van de twee uiteenlopende diëtaire leefwerelden. Op hun debuutalbum Contrastes gingen pianiste Christia Hudiy en cellist Kacper Nowak nog op zoek gingen naar de verschillen tussen Bohuslav Martinů en Johannes Brahms. Ondertussen hebben ze leren reconciliëren en brengen ze een statige sovjetsonate van Sergej Prokofjev samen met de dansbare Hongaarse Rapsodie van de Boheem David Popper. Het enige wat nog mist zijn de nodige bodemloze mimosa’s en bloody mary’s

Kacper Nowak & Christia Hudziy 6/8

Maarten Vandenbemden

Vervroegde apero

Er zijn zo van die dagen waarop je de namiddag liever overslaat. Waar je aan je lunch meteen een aperitief breit en het verder voor bekeken houdt. Meer dan een straffe zomerse longdrink heb je dan niet nodig om weg te dromen van spierwitte stranden en licht zwiepende palmbomen. Meer dan een middagje met de Brasileiro Heitor Villa-Lobos heb je ook niet nodig om je naar de stranden van Copacabana of Ipanema te voeren. Aanstormend gitaartalent Maarten Vandenbemden won vorig jaar Supernova, de belangrijkste kamermuziekwedstrijd in ons land, en was in 2017 al een van de drie finalisten van de instrumentoverschrijdende wedstrijd voor muziekstudenten aan Belgische conservatoria. Hij tokkelt je door vijf preludes en een driedelige suite van de componist uit Rio. Schenk ze nog maar eens vol.

Maarten Vandenbemden 12/8

Quatuor Ardeo

Smoske van de broodjeszaak

Eigenlijk is een smos niet meer dan een doodgewone boterham. En toch smaakt zo’n klaargemaakte sandwich anders dan wanneer je zelf je brood met een plak kaas, een kwak mayo en een blad sla zou beleggen. Een gouwe ouwe in een nieuw jasje eigenlijk. Vergelijkbaar, gaat het Parijse Ardeo Quartet aan de slag met een klassieker. Voor hun recentste cd, die in 2018 verscheen, namen ze De Goldbergvariaties van Johann Sebastian Bach onder handen. Tezamen werken ze zich door een stuk dat oorspronkelijk door een solist uitgevoerd moest worden, want het werk transformeert in hun handen van een instrumentale aria voor klavecimbel in een versie voor vier strijkers. Door de diepe celloklanken wordt het een bijzonder warme versie, dus zonder rauwkost alsjeblieft.

Quatuor Ardeo 22/8

Hathor Consort

Koude kliekjes

Oké, de overschotjes in het potje Tupperware staan er al een paar dagen. Maar als je ze vandaag een keer niet in de koelkast vergeet, heb je meteen je middageten geregeld. Het hoeft toch niet elke dag iets nieuws te zijn. Nieuw zijn de muziek en de instrumenten van het toonaangevende Hathor Consort zeker niet. Het ensemble voor viola da gamba, een strijkinstrument uit de renaissance, staat onder leiding van Klara-award winnares Romina Lischka. Samen specialiseren ze zich in repertoire vanaf de vijftiende eeuw tot de vroege barok. Voor Midis-Minimes pikten ze er de Britten Alfonso Ferrabosco en, de in Brussel begraven, Peter Philips uit. Beide componisten staan met beide voeten vol in de Elizabethaanse periode. Eeuwenoude muziek dus, maar net als je potje: beter na wat rijpen.

Hathor Consort 27/8

MIDIS-MINIMES 3/7 > 31/8, Conservatorium