'Old boy': Er staat een ninja in de keuken

Old Boy is zonder enige twijfel de meest opwindende Aziatische eettent van het moment. De keuken houdt het midden tussen Bangkok en Taipei en valt nu te ontdekken in Brussel.

De Aziatische eetadressen in Brussel volgen elkaar op, maar onderscheiden zich gelukkig ook van elkaar. De tijd van vazen met drakenmotief en aquaria gevuld met Chinese sluierstaarten lijkt voorgoed voorbij. Die verouderde beeldtaal wordt steeds meer naar de vergetelheid verbannen door een resem slimmigheidjes die heel efficiënt het enorme potentieel van de Aziatische keuken aanspreken.

Binnen die context toont Old Boy zich als een hoogtepunt. De vrij kleine ruimte concentreert zich rond een open keuken, gewikkeld in een soort van wit roosterwerk, dat niets verhult. Met een rode bandana rond het hoofd krijgt de chef de allures van een ninja. En wat voor een: een ninja die je vloert met zijn kookkunsten. Bovendien kon hij rekenen op de steun van Yoth Ondara, de uitmuntende chef van Crab Club.

Om te delen

Op de vrij korte kaart staan bereidingen die je perfect kan delen, reken op twee tot drie bordjes per persoon. De suggesties, een klein tiental, wisselen regelmatig – de explosie aan smaken is daarentegen een constante. De wontons met gebakken zwarte pens en een zoetzure saus (€6) of de ravioli gevuld met in olie gebakken zwarte pens zijn het onthouden waard. Kleine stukjes groene appel verlichten de bereiding met zure en frisse toetsen.

Net zo opzienbarend zijn de wraps van slablaadjes (€6), waarin kippengehakt, nam prik pao (pigmentpasta), citroengras en kafferlimoenblaadjes samenkomen. Daarnaast is de kwaliteit van de bao vermeldenswaard, die kleine gestoomde broodjes die we degusteerden in een vegetarische versie (met een vulling op basis van shiitake’s en een mayonaise van zwarte peper en mosterd) en een met pekingeend (€6). En dan hebben we het niet eens over de calamares (€9), die perfect gebakken waren en mooi paarden met gemarineerde rode biet voor een surf-and-turftoets.

De enige (kleine) teleurstelling die we te verteren kregen, was het dessert (een veganistisch ijsje op basis van kokosmelk, bestrooid met stukjes gezouten pinda’s, €5), dat qua smaak weliswaar op niveau was maar waarvan de berijpte textuur niet zo aangenaam was. We moeten nog vermelden dat het adres geen reservaties aanvaardt, wat op zich niet zo erg is, maar wel een impact heeft op de snelheid waarmee je je maaltijd krijgt voorgezet. Dat bleek helemaal zo de avond waarop wij de plek bezochten, toen een elektrische ambiance – lees: luide muziek – een intiem tête-à-tête niet verdroeg. Pech voor de fluisteraars.