Must, een zaak die zo uit de jaren 1990 lijkt te zijn geteleporteerd, maakt indruk met haar verfijnde keuken en uitmuntende service. Heerlijk anachronistisch.
©
Saskia Vanderstichele
Review
Must: anachronisme met een verfijnde keuken en een uitmuntende service
Herinner je je de Classico nog? Dat hoekrestaurant, geïnspireerd op de sfeer van Parijse brasseries, was bijna tien jaar lang een vaste waarde in de Kasteleinswijk. Na de overname door twee nieuwe, ervaren eigenaars – Alain Van den Hove en Abdon Chobli – onderging de zaak onlangs een radicale make-over. Weg ongedwongen sfeer en schotels voor de gewone man, in plaats daarvan ontdekken de tafelgasten nu een etablissement met een intieme inrichting, fluweelzachte zitjes en een waaier aan texturen, ontworpen door Michele De Maertelaere.
Eerlijk gezegd voelen wij ons niet meteen thuis in zo'n zaak waarvan de stijl aansluit bij de lounge-esthetiek van de jaren 1990 – de naam Must alleen al ademt een vervlogen tijdperk. En toch moeten we toegeven dat we er een heel aangename tijd beleefden.
"Eerlijk gezegd voelen wij ons niet meteen thuis in zo'n zaak waarvan de stijl aansluit bij de lounge-esthetiek van de jaren 1990 – de naam Must alleen al ademt een vervlogen tijdperk. En toch moeten we toegeven dat we er een heel aangename tijd beleefden"
Van het uiterst hartelijke en professionele onthaal tot de smetteloos witte tafellakens: niets wordt aan het toeval overgelaten. Zeker omdat beide eigenaars voortdurend op de loer staan – een noodzakelijke waakzaamheid nu het businessmodel van zulke 'middensegment'-restaurants kwetsbaarder wordt.
De menukaart getuigt eveneens van die anachronistische aanpak: je vindt er voornamelijk vleesgerechten, world food-uitstapjes, luxeproducten en veelal bordeauxwijnen op. We besluiten het spel mee te spelen en bestellen de rundercarpaccio met truffel (47 euro). De sublieme, in een pot bewaarde truffel wordt royaal over het bord geschaafd. Het koele Holstein-rundvlees en de verse rucola zorgen voor een volle smaak. Vreemd genoeg ontbreekt de aangekondigde Parmezaanse kaas, maar dat doet geen afbreuk aan dit uiterst pure gerecht.
Als hoofdgerecht wordt een perfect goudbruin gebakken sole meunière van 400 gram (49 euro) opgediend. De smaak is boterig, briocheachtig en geruststellend. Het pureetje en de bijbehorende groenten – sperziebonen en broccolini – hebben precies de juiste bite, net zoals het hoort. Voor een dessert hadden we geen plaats meer, maar uit betrouwbare bron vernamen we wel dat de café glacé (8 euro) de moeite waard is.
Must, Amerikaansestraat 124, Elsene, must-restaurant.be
Lees meer over: Elsene , Resto & Bar , Must , restaurant , review
