‘Ik heet Amora. Dat betekent braambes’

'I k wil eerst een mooi verhaal vertellen over mijn dochter en haar speciale naam," vertelt mama Alice zodra ik bij hen over de vloer kom. "Vanaf het moment dat ik drie maanden zwanger was, zeiden alle dokters me altijd heel zelfverzekerd dat het een jongen zou zijn. Maar ik had vaak een droom waarin de baby me zei dat ze een meisje was én dat ze Amora moest heten, wat 'braambes' betekent. Om eerlijk te zijn, ik zou mijn dochter spontaan nooit de naam van een vrucht geven (lacht). Toen de dokters me na zeven maanden zwangerschap vertelden dat ze zich al die tijd hadden vergist en dat het toch een meisje zou zijn, twijfelde ik geen seconde meer aan mijn droom. En wist ik dat ze Amora moest heten."

En, blij met je naam, Amora?
Amora (A) (glundert): Héél blij!

En ook blij om nu in België te wonen?
A: Ja, al mis ik mijn vrienden en familie wel. Maar Brazilië zelf, nee, dat mis ik niet echt...

Je woonde in de stad Salvador de Bahia. Kan je even beschrijven hoe het daar was en wat de grootste verschillen zijn met hier?
A: Eerst en vooral het klimaat. In Salvador is het echt altijd warm, zowel in de zomer als in de winter. In de zomer is het er vaak meer dan 40 graden! Als het 35 graden is, zeggen alle Brazilianen al: "O mijn god, we gaan sterven van de kou!" (lacht) Wat ook heel anders is dan hier, is dat we vlak bij de zee woonden. Bijna elk weekend gingen we zwemmen!

En het eten, is dat anders?
A: Sommige dingen zijn natuurlijk hetzelfde, maar bepaalde tropische vruchten vind je hier niet makkelijk: cajà , maracujà , goiaba ... mmmmm! Zelfs de watermeloen smaakt er anders, veel beter (lacht) . We maken van al dat fruit vaak vruchtensappen en ook ijsjes, heerlijk! Ja, dat mis ik ook wel (glimlacht) .

Was het lastig om te wennen aan de kou?
A: Nee, ik vind dat tof. Ik heb graag dat er verschillen zijn: de winter koud en de zomer warm. Ik heb hier ook voor het eerst sneeuw gezien, echt prachtig. Ik vond het heel raar dat je het niet goed kan vastpakken, dat het bijna meteen smelt.

Brazilië is een gigantisch groot land, met heel veel verschillen tussen noord en zuid. Ken je er nog andere plekken dan je geboortestad?
A: Ja, we gingen ooit op bezoek in São Paulo en Rio de Janeiro, twee heel grote steden. Rio vond ik wel tof, en boeiend ook. We zijn met de kabelbaan tot bij het grote Christusbeeld geweest, en we hebben er ook een reusachtig park bezocht met megagrote bomen. Trop cool!! Maar 's avonds voelde ik me in Rio niet altijd veilig. En het zeewater is er koud, echt veel kouder dan in Salvador!

Vertel eens even over het beroemde Braziliaanse carnaval. Is het echt waar dat iedereen dan compleet uit de bol gaat?
A: Ja, dat is zo. Ik denk dat carnaval voor veel Brazilianen het belangrijkste van hun leven is. Maar ik hou er niet zo van.

Waarom niet?
A: Mmmm, door de muziek. In Rio hoor je wel nog de samba van vroeger, maar in Salvador draaien ze nu vooral axé -muziek. Die liedjes gaan bijna altijd over seks, echt vulgair, ik snap niet hoe ze dat mooi kunnen vinden! Ooit stond ik met mijn papa boven op een praalwagen, want mijn vader speelde af en toe muziek tijdens carnaval. Ik zag beneden in de massa mensen vallen, maar de anderen trokken zich daar totaal niets van aan. Iedereen denkt dan gewoon aan zichzelf. Ik zal er nooit tussen gaan staan. Carnaval werd voor mij op den duur gewoon een weekje geen school (lacht) .

Nu je het toch over school hebt... Is school hier anders dan in Brazilië?
A: Ja, vooral de leraars! In het begin durfde ik bijna niet te bewegen in de klas, zo streng vond ik ze (lacht) . In Salvador omhelzen we de juf of meester, en een leerkracht zal er ook nooit schreeuwen tegen een kind. Maar hier, wow , daar moest ik wel hard aan wennen...
Mama Alice: We waren wel heel opgelucht dat haar klasgenootjes haar meteen aanvaardden en dat ze snel vrienden had op school. Dat vind ik speciaal aan Brussel, dat kinderen van over de hele wereld hier samen in de klas zitten en makkelijk bevriend geraken.

Tot slot: als je volwassen bent, ga je dan terug in Salvador wonen, Amora?
A: Nee, waarschijnlijk niet. Tenzij het er zou veranderen... Later wil ik liever studeren aan een universiteit in Japan of zo. Ik ben helemaal verzot op alles wat met Azië te maken heeft (lacht).
--------------------------
De voorbije maanden reisde Zazie een paar keer naar Brazilië in Brussel: we kregen les in capoeira, een Braziliaanse vechtkunst, en we gingen in het Jubelpark naar de mooie tentoonstelling Indios no Brasil kijken. Waarom Brazilië? Omdat het kunstenfestival Europalia dit keer in het teken stond van dat gigantische Zuid-Amerikaanse land aan de Atlantische Oceaan.