Brusselse bibliotheken: Grandeur in Etterbeek

De mooie locatie, dat is volgens bibliothecaresse Chris Lambrecht alvast een reden om naar de bibliotheek van Etterbeek te komen. Inderdaad, ideale stadsbibliotheek, denken we als we ze zien.

Het grote herenhuis zit in een huizenblok ver weg van de straat. De vele ramen geven uit op het Happark en op stadstuintjes met muren waarop de katten flaneren. Hier liet Henry de le Court, een rechter bij de rechtbank van eerste aanleg in Brussel, in 1905 een huis in eclectische stijl bouwen.

Ook binnen is de grandeur op elke verdieping behouden. In de vroegere kelderkeukens met de authentieke granitovloeren en mozaïeken is de jeugdafdeling ingericht, met werk van kinderen aan de muur en échte knuffels, leuk voor tijdens de zaterdagse voorleesbeurten. De trap, die natuurlijk kráákt, brengt je naar het voormalige neogotische bureau van de rechter waar nu de weetjesboeken staan. Van hieruit kun je door luikjes en glas-in-loodramen loeren naar de uitleenbalie in de moderne aanbouw met uitzicht op de tuin. Verder kom je via vleermuizen in gesculpteerd hout en beschilderd stucwerk - iets met de familienaam van de echtgenote van de rechter, denkt Lambrecht - in de verschillende kamers en een zonovergoten erker waar je de krant kunt lezen. De bib krijgt er een rijke uitstraling door, maar het blijft crea­tief omgaan met budgetten: "De rekken zijn een erfenis, onze tafels zijn wat refterachtig, er is nog geen koffie voor de bezoekers... Er zijn nog groeikansen, ook in de bibtuin."

Een aangename plek om te toeven, maar hoe overtuigt Lambrecht de jeugd? "Ze vinden hier info op maat. De schoolopdrachten gaan dikwijls gepaard met een 'Je mag niet op het internet.' We helpen ze met zoeken, wat ze een beetje verleerd zijn. Voorts worden onze zeven internet-pc's intensief gebruikt voor spelletjes én huiswerk, en zijn er hotspots gepland voor mensen die in de leeszaal willen komen werken."

De bibliotheek weet een heterogeen publiek te bekoren, zegt Lambrecht. "Mensen van Poolse en Russische afkomst, EU-ambtenaren, Franstalige ouders van wie de kinderen naar een Nederlandstalige school gaan, erg veel Nederlanders, en dan nog wat Belgische Vlamingen - zoals die verfranste Vlaamse dame die op den duur weer Nederlands met ons is gaan spreken." Het siert de bib dan ook dat de lijsten met 'nieuwe aanwinsten', een hardnekkig pleonasme in bibliotheekmiddens, hier gewoon 'aanwinsten' heten. Bovendien zijn ze goed gestoffeerd.

Farsi
In een achterafkamertje stuit je op klassieke Perzische literatuur, naast boeken over kunst, opvoedkunde en politiek in het Perzisch, een restant van een opmerkelijk verhaal. "In Etterbeek had je vroeger een informeel uitleensysteem van boeken tussen Iraanse taxichauffeurs, die hier na Khomeini aan de slag gingen. Tot iemand eens vroeg of ze een plank in de bib mochten lenen," zegt Lambrecht, die eraan denkt de collectie uit te dunnen omdat de jonge generatie geen Farsi meer leest. Het toont wel waar een lokale bibliotheek goed in kan zijn: inspelen op een lokale behoefte, ook al is die tijdelijk.

Oudergemselaan 191, 1040 Etterbeek, 02-648.01.76