Helden van 2023 (1): Sonia Brasseur geeft les aan kinderen uit haar buurt

Lesgeven is wat ik het liefste doe, dat was vroeger al zo en dat is nog altijd zo. Ik heb veertig jaar gewerkt als leerkracht in het basisonderwijs. Ik ben al jaren met pensioen, maar ik wil niet stoppen met lesgeven. Ik hou ervan om met kinderen te werken.”

“Het begon toen ik een oproep zag op Facebook. Een moeder zocht iemand die haar zevenjarige zoon kon helpen met het huiswerk. Die zat op een Nederlandse school, maar zij sprak zelf geen Nederlands. Ik stuurde haar een bericht. Ze woonde in Machelen en kwam me dan ophalen met de auto en bracht me daarna weer thuis.”

“Het voelde zo fijn om haar zoon te kunnen helpen. Ouders hier in de buurt van Evere en Schaarbeek hoorden ervan, en vroegen me of ik hun kinderen ook kon helpen. Zo is het gegroeid.”
“Tegenover mij woont Arnisa, zij is twaalf jaar en komt uit Kosovo. Ik ga bijna elke dag langs om haar te helpen met haar huiswerk, want ze loopt een beetje achter met school. Soms ga ik met de ouders mee naar oudergesprekken op school of vertaal ik bijvoorbeeld een brief van de mutualiteit. Ik help ook een ander meisje uit de buurt met haar huiswerk, Diarta. Zij is dertien jaar en komt uit Albanië. Ik ga twee keer in de week bij haar op bezoek, op woensdag en op zaterdag.”

“Sommige kinderen heb ik ontmoet via Make A Wish, waarvoor ik vrijwilliger ben. Die organisatie laat de dromen van zieke kinderen uitkomen. Ik kan me nog goed herinneren dat er een keer een meisje was dat graag een prinsessenkamer wilde. Toen hebben we meubels gekocht, in elkaar gezet en haar kamer roze en paars geverfd. Ze was er zo blij mee. Helaas is ze niet lang daarna overleden.”
“Als je iets voor een ander kan doen, waarom zou je het niet doen? Voor mij is anderen helpen iets natuurlijks. Ik blijf het net zolang doen totdat ik het niet meer kan.”