Nu er eindelijk wat beweging komt in de regeringsvorming van de deelstaten, zowel in Vlaanderen als in Wallonië, springt de inertie bij de federale formatie meer dan ooit in het oog. Het is eigenlijk een regelrechte schande. Er wordt zelfs nauwelijks gepraat. Alsof de federale regering van geen tel meer is.
© Peter Dhondt-BRUZZ
| "Volgens Cieltje Van Achter (N-VA) is België onbestuurbaar geworden. Alleen confederalisme kan soelaas brengen. Een harde noot om te kraken voor de Brusselaars."
Opinie
Edito: de Brusselaar wil niet kiezen tussen een Vlaamse en Waalse sociale zekerheid
N-VA trekt intussen voluit de nationalistische kaart. Wat de PS dan weer de gordijnen in jaagt. Opmerkelijk daarbij is de rol van Brussels parlementslid en vicevoorzitter van N-VA Cieltje Van Achter. Volgens haar is België onbestuurbaar geworden. Alleen confederalisme kan soelaas brengen.
Dat confederalisme voor de Brusselaars een harde noot om te kraken wordt, weet Van Achter uiteraard zeer goed. Dat de Brusselaars daar geen pap van lusten, zal haar ook niet onbekend zijn. Dat bleek eerder al uit een grootschalige peiling onder Brusselaars.
Wat dat confederalisme voor Brussel betekent, valt eenvoudig te lezen in de congresdocumenten van de N-VA van 2014. Elke Brusselaar kiest voor een Vlaamse of een Waalse sociale zekerheid. Dat is op zich niet min. Dergelijke keuze grijpt onmiddellijk in in het dagelijks leven. Het gaat over werkloosheidsuitkeringen, pensioenen, ziekteverzekering, kinderbijslag, et cetera. De Brusselaar betaalt ook in Vlaanderen of Wallonië belastingen.
"De keuze voor een Vlaamse of een Waalse sociale zekerheid grijpt in in het dagelijks leven"
Ook de ziekenhuizen (bijna allemaal ‘Brussels’ vandaag) en de rusthuizen (grotendeels ‘Brussels’ vandaag) zullen dan die keuze moeten maken.
Daar is meer dan een bezwaar tegen te maken. Het belangrijkste is nog wel dat het gros van de Brusselaars die keuze niet wenst te maken. De N-VA, of de andere partijen die aan hetzelfde zeel trekken, zullen hier dus de forcing moeten voeren. Meer dan een miljoen Brusselaars met een nieuwe sociale zekerheid opzadelen. Daar zal ook een tweederdemeerderheid in het federale parlement voor gevonden moeten worden.
Verder is er nog de economische leefbaarheid van de zorginstellingen. De Nederlandstalige instellingen hebben het nu al zeer moeilijk om te overleven. Wat wordt dat dan als zij maar één (klein) deel van de Brusselaars kunnen bedienen?
Last but not least, krijgen we in dit N-VA-model een gesegregeerde stad met verschillende socialezekerheidsstelsels. Bonne chance voor de politici die van Brussel een warme stad willen maken met een bevolking die gelooft in haar gemeenschappelijke toekomst.
Dat de N-VA de sociale zekerheid wil splitsen is op zich volledig legitiem. Uiteindelijk streeft de partij naar een onafhankelijke Vlaamse republiek. Maar ze zal toch veel beter moeten uitleggen aan de (Vlaamse) Brusselaars wat de splitsing van de sociale zekerheid voor hen betekent.
Anders zou de indruk kunnen ontstaan dat Brussel voor de N-VA slechts een zoenoffer is in de onderhandelingen met de Franstaligen, waarna ze, weliswaar met pijn in het hart, de hoofdstad aan de Franstaligen laat.
Lees meer over: Brussel , Opinie , confederalisme , federale regering , Cieltje Van Achter
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.