Het was naar verluidt een hallucinant vertoon de voorbije week op de overlegcommissie in Schaarbeek. De plannen voor een nieuwe school en appartementsblok langs de sporen aan de Cambierlaan lagen er voor, maar de buurtbewoners, die er hun volkstuintjes houden, zijn het project niet genegen.
© Kevin Van den Panhuyzen-BRUZZ
| Actievoerders ketenen zich vast aan het hekwerk rond de Keelbeeksite in Haren als protest tegen de bouw van een gevangenis daar.
Opinie
Edito: het nimbysyndroom kan ook een kans zijn voor politici
Meer nog: ze lieten het gemeentebestuur verstaan dat er van dergelijk project geen sprake kan zijn. Bij sommigen droop de agressie ervan af.
De ‘schermutseling’ in het gemeentehuis van Schaarbeek is zeker geen alleenstaand geval. De bouw van twee andere scholen in Schaarbeek - de eigen gemeenteschool, maar ook een nieuwe secundaire school aan de Gallaitstraat - raakt maar moeilijk op de sporen omdat enkele buren er niets van willen weten. Vaak krijgen ze dan ook nog eens gelijk van de Raad van State.
Elders in Brussel ketenen actievoerders zich vast aan het hekwerk rond de Keelbeeksite in Haren. In Vorst wil de buurt niets weten van een nieuwe jeugdinstelling van de Franse Gemeenschap. En ga zo maar door.
"Nimby (not in my backyard) scheerde nooit zulke hoge toppen als vandaag. En vooral: de overheden weten zelf niet meer hoe ze ermee om moeten gaan"
Nimby (not in my backyard) scheerde nooit zulke hoge toppen als vandaag. En vooral: de overheden weten zelf niet meer hoe ze ermee om moeten gaan.
Om de broodnodige scholenbouw te doen slagen bijvoorbeeld, heeft het Gewest een schoolfacilitator in het leven geroepen bij Perspective Brussels. Maar dat maakt de burgers er niet minder mondig om. Als ze geen bijkomende activiteit willen in hun buurt, laten ze dat luidkeels weten.
De reden voor de temporele hoogspanning is makkelijk te verklaren. De ruimte in de stad wordt steeds schaarser, terwijl de bevolking aangroeit. Dan gaat het vanzelf wringen. Wie rustig woont, wil dat zo houden. Wie kinderen heeft, wil dan weer een school dichtbij.
Toch kunnen dit soort conflicten ook een kans betekenen. Er is al vaker geopperd dat aan de bouwaanvraag een inspraakproces zou moeten voorafgaan. Eén waar iedereen, ouders en buurtbewoners in dit geval, eerst rond de tafel gaat zitten, alvorens het plan in openbaar onderzoek gaat.
Dat lijkt misschien een recept om stadsprojecten nog meer te vertragen, maar het heeft ook een ontegensprekelijk voordeel: als het uitgepraat is, kan het project nadien ook veel makkelijker van start gaan.
Dat ontslaat de overheid natuurlijk niet van haar verantwoordelijkheid. Als het echt een dovemansgesprek wordt tussen buurt en project, moet de overheid toch gewoon trancheren, waarbij het algemene belang voorgaat op de kleine lokale belangen, en waar het publieke belang voorgaat op het commerciële belang.
Dat vergt soms moed, zeker voor schepenen of burgemeesters, maar daarvoor zijn ze nu eenmaal verkozen.
Lees meer over: Brussel , Opinie , Not in my backyard , burgerprotest , Raad van State
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.