De spraakmaker: Joëlle Milquet

Net zo groot als de verrassing was van Joëlle Milquets (CDH) ontslag zes maanden geleden als minister van Onderwijs, is die van haar met veel bombarie aangekondigde retour in de Brusselse politiek.

In een lang interview in Le Soir afgelopen weekend haalt ze uit naar pers, politiek en justitie en vertelt ze over de zes ‘stille’ maanden waarin ze is zich van de buitenwereld heeft afgesloten: geen politieke berichtgeving meer, geen journalisten op haar pad, tijd voor rust en bezinning.

Milquet moet voor de rechter verschijnen omdat ze net voor de federale verkiezingen in 2004 acht Brusselse kabinetsmedewerkers heeft aangeworven. Die hebben, buiten hun uren, campagne gevoerd voor Milquet. Le Vif L’Express bracht dat verhaal uit. Justitie vindt dat er redenen genoeg zijn om haar te vervolgen.

Milquet blijft ontkennen dat ze iets fout heeft gedaan en wil met volle goesting weer aan politiek doen. Milquet is back. Zegt ze zelf.

Dat ze ambitie heeft, had onze redactie ook al opgevangen enkele weken geleden, toen bleek dat ze voorzitter wou worden van de Cocof-raad, ten koste van huidig voorzitter Julie De Groote. Quod non.

Milquet moet het stellen met het voorzitterschap van de commissie Binnenlandse Zaken in het Brussels parlement. Haar intrede daar vorige week lokte bij journalisten en politici in de Lombardstraat alvast monkellachjes uit, onder meer omdat Milquet thema’s aansneed die buiten de bevoegdheid van die commissie vallen.

Belangrijker is de vraag of de CDH haar voordeel doet bij de terugkeer van Milquet. Binnen de partij, maar zeker ook bij de andere partijen, hebben ze het wel gehad met Milquet.

Daarbij komt dat de CDH in de peilingen verschrompeld is tot een minipartijtje. De christendemocraten halen nog amper 7,5 procent. De CDH is daarmee de vijfde Franstalige partij. Voor een voormalige Belgische machtspartij is dat pijnlijk weinig.

Alle partijen zitten al met de gemeenteraadsverkiezingen van 2018 in hun achterhoofd, de prelude van de grote verkiezingen van 2019. En dan is het zaak om de sterkhouders te profileren. CDH heeft in Brussel niet l’embarras du choix.

Als Milquet in het vizier blijft van justitie kan deze terugkeer de partij zuur opbreken. Tenzij Milquet erop speculeert dat haar dossier op een sisser uitdraait. De magistraat die haar beschuldigt, heeft promotie gemaakt en zit, volgens Milquet, niet meer op het dossier.

Of daarmee de zweem van ‘gefoefel’ die over Milquet hangt, zal verdwijnen is nog maar de vraag.