Edito: Brussel is geen raceparcours

Precies een jaar geleden bleek dat in 2017 het aantal dodelijke verkeersslachtoffers in Brussel was gestegen. Alle betrokkenen hadden het toen, in juli 2018, over een 'wake-upcall'. Sindsdien krijgen we de ene 'wake-upcall' na de andere.

De wake-upcall nadat Dariana Palcau op 31 maart werd doodgereden toen ze in Koekelberg op het zebrapad overstak. Of die op 22 mei, op 24 mei, of die op 18 juni … Een meisje van zestien, een meisje van drie, een jongen van zes …

Of de wake-upcall van 18 juni: een chauffeur rijdt op de Helmetsesteenweg in Schaarbeek een 14-jarig meisje aan en pleegt vluchtmisdrijf. De man reed rond ondanks een rijverbod.

De nieuwe Brusselse regering wil er nu echt werk van maken: de al druk besproken eengemaakte zone 30 komt er. En wat meer is: de volgende regering wil het mogelijk maken dat de auto van wegpiraten in beslag wordt genomen. Eindelijk wil men wegpiraten treffen daar waar het het meeste pijn doet: in hun portefeuille.

Met dank aan de Nederlandstalige partijen die de verkeersveiligheid op de tafel van de onderhandelaars hebben gelegd.

De goede intenties zijn er. Laten we nu hopen dat ze ook uitgevoerd worden. Want een zone 30 invoeren is één ding. Ervoor zorgen dat overtreders bestraft worden, is een ander. Hoeveel snelheidscamera’s werkten er alweer in het hoofdstedelijk gewest?

Handhaving en infrastructuur

Hoeveel politierechters zien vaste klanten zelfs na het zoveelste rijverbod met een brede glimlach voor hun rechtbank verschijnen? In de Mercurius-­databank zouden agenten eindelijk kunnen opzoeken of een chauffeur al dan niet een rijverbod heeft. Alleen werkt die na anderhalf jaar nog altijd niet naar behoren: softwareproblemen, zo blijkt.

De man die Stephanie Verbraekel doodreed werd veroordeeld tot een werkstraf van 250 uur. Tweehonderdvijftig. Het parket ging wel in beroep, maar de eerste uitspraak maakt veel duidelijk.
Willen we de verkeersveiligheid echt verhogen, hebben we een integrale aanpak nodig.

Zones 30. Maar ook aangepaste infrastructuur, een politiekorps dat de middelen krijgt om overtreders te betrappen en rechters die strenge straffen kunnen uitspreken in de wetenschap dat die ook worden uitgevoerd.

Alleen zo kan de nodige mentaliteitswijziging er komen. Alleen zo gaan snelheidsduivels beseffen dat Brussel geen raceparcours is, alleen zo gaan mensen met meer dan één glas te veel op hun auto aan de kant laten staan.