N-VA vindt geen partners voor 'Brusselkeuze' in confederalisme

Dat Brusselaars in het confederale model van N-VA moeten kiezen voor een Vlaams- of Franstalig pakket van zorg en sociale bescherming, “is misschien niet ideaal maar wel noodzakelijk om het land te hervormen.” Dat zei afscheidnemend fractievoorzitter voor N-VA Johan Van den Driessche op een debat met alle Nederlandstalige partijen over de toekomst van de Brusselse instituten. Al zaten er niet veel gelijkgestemden aan zijn zijde.

In het confederaal model dat N-VA hoopt te realiseren na de verkiezingen van mei, blijft Brussel het grootste struikelblok. Dat bleek nogmaals op een debat georganiseerd door het Vlaams Komitee voor Brussel. Daar mochten grondwetspecialist Hendrik Vuye en zijn fractiegenoot Veerle Wouters hun visie op de institutionele toekomst van Brussel voorstellen, waarna leden van alle Vlaamse partijen in Brussel in debat gingen.

Vuye & Wouters veegden al vroeg op de avond de ‘Brusselkeuze’ van N-VA van tafel. In het confederalistisch model van N-VA, dat het land bestuurlijk opsplitst in gemeenschappen, zouden Brusselaars moeten kiezen tussen een Franstalig pakket of een Nederlandstalig pakket van persoonsgebonden materies. In de praktijk moeten Brusselaars dan kiezen tussen twee pakketten waar onder meer sociale bescherming en zorg in vervat zitten.

Keuze niet definitief

Vuye & Wouters schoten dat systeem af omdat de keuze niet definitief is en de Brusselaar om de drie jaar kan veranderen. “Dat is niet bevorderlijk voor de gemeenschapsvorming”, klonk het bij Vuye. Zijn fractie wil zelf de banden tussen Brussel en Vlaanderen institutioneel beter aanhalen door onder meer een Nederlandstalige minister uit de Brusselse regering in de Vlaamse regering te krijgen, maar de VGC wel afschaffen.

Ook Hannelore Goeman (SP.A) en Arnaud Verstraete (Groen) wezen de Brusselkeuze categoriek af. “Wij zijn principieel tegen het feit dat de ene Brusselaar andere voordelen krijgt dan de andere. Wij willen geen apartheid creëren, zoals dat vandaag al met de Vlaamse zorgpremie aan het gebeuren is”, aldus Goeman.

Fractievoorzitter Johan Van den Driessche, die binnenkort afscheid neemt van de politiek, verdedigde de ‘Brusselkeuze’ van zijn partij maar erkende dat het confederalistisch model “niet ideaal is voor de Brusselaar”. “Maar Brussel mag de hervorming van het land niet tegenhouden”, klonk het. “Dat mensen moeten kiezen tussen twee systemen, dat is dan maar zo. Dat de keuze niet definitief is, is een goede zaak. Vandaag is niets meer ‘definitief’, niet op het vlak van identiteit en zelfs niet op het vlak van geslacht”, klonk het.

Weinig animo

De principiële njet van SP.A en Groen is geen verrassing, maar ook bij de andere Vlaamse partijen was er weinig animo voor een Brusselkeuze. Sven Gatz (Open VLD) zei de deur op een kier te zetten om de bevoegdheden rond persoonsgebonden materies te herbekijken. “Maar ik vind het niet kies om twee systemen aan te bieden aan Brusselaars op het vlak van zorg. Dat er een verschil in kwaliteit is in de onderwijsnetten, zoals dat vandaag is, dat is nog aanvaardbaar. Maar niet op het vlak van zorg.”

CD&V maakte dan weer geen principiële bezwaren tegen de keuze tussen twee pakketten. “Iedereen heeft toch een eigen verzekering met andere voorwaarden. Het is niet abnormaal dat men dan ook zou kiezen op het vlak van sociale bescherming. Een beetje concurrentie is nooit slecht”, zei Brigitte Grouwels. Al ventileerde de ex-minister wel haar frustraties dat haar partij uiteindelijk het overhevelen van het kindergeld van het federale niveau naar Brussel mee goedkeurde.

Voor Vlaams Belang was de keuze dan weer glashelder: Vlaanderen moet onafhankelijk worden met Brussel als hoofdstad. “Als Vlaams-nationalist begrijp ik de Brusselkeuze niet. Brusselaars dwingen een keuze te maken, is Franstaligen dwingen om keuze te maken voor het Frans, en dus tegen de Vlaamse gemeenschap.”