Onroerende voorheffing in Brusselse gemeenten blijft stijgen

Vijf Brusselse gemeenten hebben beslist om de onroerende voorheffing op woningen in 2020 met een aantal opcentiemen te verhogen. Sinds 1993 is die belasting gemiddeld met 25 procent gestegen, berekende Brussels parlementslid Emmanuel De Bock (Défi). Hij pleit voor een harmonisering op gewestelijk niveau.

In zes van de negentien Brusselse gemeenten wordt geschoven met lokale belastingvoeten. In Ganshoren daalt de aanvullende personenbelasting van 7 naar 6,9 procent. Dat kadert in de beloftes van schepen Stéphane Obeid (MR) om de fiscale druk van de gemeente – de hoogste in het Gewest – te laten zakken naar het Brussels gemiddelde tegen 2024.

Onroerende voorheffing

Volgens de zakenkrant L’Écho zijn er vijf gemeenten die morrelen aan de onroerende voorheffing. Deze basisheffing is voorbehouden voor het Gewest, maar gemeenten mogen wel bijkomende opcentiemen vragen. Dat zijn procentuele verhogingen op het basisbedrag. Honderd opcentiemen betekenen een bijkomende belasting van een euro op elke euro gewestbelasting.

In Evere neemt de bijkomende belasting toe van 3,200 naar 3,415 procent. Die verhoging in opcentiemen moet de gemeente van minister-president Rudi Vervoort (PS) jaarlijks 800.000 euro aan extra middelen opleveren. Ook in Elsene stijgt de procentuele verhoging op de basisheffing van 2,760 naar 2,950. Goed voor een surplus van 2 miljoen euro in de gemeentekas.

Drie andere gemeenten hanteren een taksverschuiving, door een verlaging van personenbelasting te koppelen aan een toename van de onroerende voorheffing. In Jette zakt de aanvullende belasting op inkomen van 7 naar 6,5 procent, maar gaat dat gepaard met een toename van opcentiemen (3,290 naar 3,640) op onroerende voorheffing. Volgens burgemeester Hervé Doyen (CDH) nodig om te anticiperen op de steeds zwaarder wegende pensioenen van het gemeentepersoneel.

Sint-Gillis opteert voor gerommel in de marge: de aanvullende personenbelasting daalt van 6,5 naar 6,3 procent. Daar staat een stijging van 2,960 naar 3,050 opcentiemen tegenover op onroerende voorheffing. De Schaarbekenaar zal in 2020 beschikken over de laagste bijkomende personenbelasting (van 5,8 naar 4,9 procent) van Brussel, maar de onroerende voorheffing (3,390 naar 3,810) schiet er wel de hoogte in.

Sommige burgemeesters noemen deze praktijk een “taks shift”, maar dat schiet bij Brussels parlementslid Emmanuel De Bock (Défi) in het verkeerde keelgat. “Dit zijn verdoken, extra belastingen. De operatie is voor de gemeenten immers niet neutraal; de stijging van de onroerende voorheffing levert hen meer op dan wat ze verliezen door de aanvullende personenbelasting te verlagen.”

Gewestelijke harmonisatie

De Bock constateerde dat sinds 1993 de onroerende voorheffing gemiddeld met 25 procent gestegen is in het Brussels Gewest. Daar staat een daling van 5 procent van de personenbelasting tegenover. In de gemeenten Jette, Evere, Sint-Agatha-Berchem en Ukkel stegen de belastingen met meer dan 50 procent. Op 27 jaar tijd nam enkel in Etterbeek de fiscale druk af, al blijft die er nog steeds de grootste onder de negentien gemeenten.

Het valt De Bock daarbij op dat er op vlak van fiscaliteit enorme verschillen zijn tussen de gemeenten. “Daarom pleit ik voor harmonisatie op gewestelijk niveau”, aldus het parlementslid. “Door hun belastingen te verhogen, trekken ze het gewestelijk gemiddelde omhoog en dat werkt contraproductief voor zij die net proberen de fiscale druk te verlagen.”

Men moet ook een sociaal aspect in acht nemen, zegt De Bock. “Wie investeert in Brussel moet zeker zijn dat er geen enorme veranderingen op vlak van fiscaliteit zullen plaatsvinden. Daarom pleit ik ook voor een plafond, zodat de verschillen niet de pan uit kunnen swingen. Die juridische en fiscale stabiliteit is broodnodig.”