'Stoppen met het bashen van de voetgangerszone'

Michel Hubert van de Université Saint-Louis komt samen met Eric Corijn (VUB) aan het hoofd te staan van het observatorium dat de impact van de voetgangerszone objectief moet onderzoeken. Volgens Hubert is de voetgangerszone zelf niet het probleem, wel de externe omstandigheden zoals de terreurdreiging of de gebrekkige bereikbaarheid van de hoofdstad voor automobilisten.

Samen met een dertigtal andere academici onderzoekt Hubert de komende maanden wat de invloed is van de voetgangerszone op Brussel. Het observatorium zal zich onder andere buigen over het contact tussen de bezoekers en de bewoners in de voetgangerszone, de invloed van die zone op de winkels, en de bereikbaarheid ervan. De stad Brussel heeft voor het project bijna een half miljoen euro uitgetrokken en de studie zou in totaal vier jaar duren.

De eerste taak van het observatorium is om alle beschikbare gegevens over de voetgangerszone te verzamelen, zegt Hubert. “In de herfst zouden de eerste resultaten van het onderzoek al gepubliceerd kunnen worden.”

Vooruitkijken
Maar de voorzitter van het observatorium waarschuwt dat er mogelijk een vertekend beeld ontstaat van de voetgangerszone door externe factoren. “Wat er eigenlijk moet gebeuren, is dat er een einde komt aan het bashen van de voetgangerszone”, zegt Hubert. “We moeten nu vooruitkijken en de problemen aanpakken die door de voetgangerszone naar boven gekomen zijn.”

Een van die problemen is de moeite die automobilisten ondervinden om hun auto in Brussel geparkeerd te krijgen. “Er is al jaren beloofd om een volledig parkeergeleidingssysteem uit te bouwen, maar slechts een deel van de signalisatie daarvan is ook echt geïnstalleerd. Het Brussels Gewest moet samen met de stad onderzoeken waarom die borden nog niet allemaal geplaatst zijn en er dan werk van maken.”

Het mobiliteitsprobleem gaat volgens de academicus veel verder dan dat. Zo zijn sinds de aanslagen van vorige maand nog steeds niet alle in- en uitgangen van de metrostations open. Dat het aantal toegangen tot de stations beperkt is tot twee per (pre)metrostation, geeft volgens Hubert geen welkome indruk.