Werkgroep moet parlementaire debatten hervormen: ‘Bij momenten vervelen we ons allemaal'

In het Brussels parlement zal een nieuwe werkgroep zich binnenkort over de aard van het eigen debat buigen. Ellenlange vragen of tussenkomsten ziet initiatiefneemster Hilde Sabbe (one.brussels-Vooruit) liever verdwijnen. “Politici die naar hun gsm zitten kijken, spreken niet tot de verbeelding”

De werkgroep is woensdag aangekondigd in de bijzondere commissie voor het reglement, maar de samenstelling en precieze opstartdatum zijn nog onbekend. Parlementslid Hilde Sabbe, die met een discussienota de aanzet gaf voor deze denkoefening, hoopt de werkgroep nog dit jaar af te ronden.

U vindt de debatten in het parlement vandaag niet snel en efficiënt genoeg, zegt u. U verveelt zich?
Hilde Sabbe: Ik niet alleen (lacht). Bij momenten verveelt iedereen zich in het parlement. Alle vragen zijn op voorhand ingediend, wij hebben ze allemaal op voorhand gelezen en hebben onze antwoorden al voorbereid. We weten dus perfect wat er gezegd zal worden. Het is dubbel werk om er nog eens naar te luisteren. En dan krijg je beelden van politici die naar hun gsm zitten kijken. Niet om spelletjes te spelen, maar om ander werk te doen. Ik vind dat niet bevorderlijk voor het levendige debat.

Hoe zou u dat willen oplossen?
Sabbe: Ik wil ten eerste een kortere spreektijd voor vragen en tussenkomsten. In plenaire sessies kunnen die soms oplopen tot twintig minuten per spreker. Er zijn collega’s die vinden dat je zoveel tijd nodig hebt om een argument goed te onderbouwen, maar ik kom uit de journalistiek. Ik ga ervan uit dat je zelfs de meest complexe dossiers gebald kan samenvatten. Bondigheid is het hoogste goed. Vijf minuten lijkt mij een goed maximum, maar dat zal de werkgroep samen moeten bepalen.

We kunnen ook nadenken over de volgorde van sprekers. Vandaag mag telkens de grootste partij beginnen. Die spreker heeft veel tijd en schetst een genuanceerd beeld van het onderwerp, maar de volgende spreker wil zich natuurlijk ook laten gelden. Die herhaalt wat de grootste partij al gezegd heeft. Zo gaan we de hele rij af. Aangezien one.brussels een kleine partij is, komen wij laat aan de beurt. Ofwel zeg je dan iets heel origineels, ofwel verwijs je best naar de vorige sprekers. Niet alle collega’s doen dat. Zo verliezen we veel tijd.

U stelt ook voor om parlementaire vragen te selecteren op hun relevantie. Wat iemand relevant vindt, is toch net voer voor politiek debat?
Sabbe: Ja, maar ik denk dat het bij sommige collega’s niet doordringt dat hun enige toeschouwers andere parlementsleden zijn. Ze hoeven niet te spreken alsof ze in een schouwburg of in de Carré staan. Ik pleit voor een actievere rol voor de voorzitter als moderator en voor het recht om elkaar te mogen onderbreken. Zo houd je het debat scherp. Kijk maar naar Groot-Brittannië: je kan toch niet zeggen dat dat geen boeiende democratie is? Die spreekt veel meer tot de verbeelding dan de onze.

U vertrekt in 2024 uit de politiek. Het is niet uw ding, zei u al. Hoort dit er misschien gewoon bij?
Sabbe: Ik begrijp dat argument, maar ik denk dat elke politicus vandaag bezorgd is om de groeiende kloof tussen de burger en politiek. Je hoort overal wantrouwen. Mocht je willekeurige burgers vragen wat parlementsleden de hele dag door doen, denk ik dat velen het niet zouden weten. Als we het debat efficiënter en minder wollig maken, zetten we misschien al een klein stapje naar meer vertrouwen. De bedoeling van politiek is niet om zo lang mogelijk te praten in commissies, maar om beslissingen te nemen en stappen te ondernemen. Minder praten, meer daden.