Alternatieve Pride op komst: 'Meer activisme, minder politieke recuperatie'

De oorspronkelijke revolutionaire boodschap van de LGBTQ+-Pride is sterk verwaterd. En politieke partijen gebruiken het evenement om aan marketing te doen. Dat vinden actievoerders die een protest plannen op 18 mei. Ze plannen ook een eigen parade langs een meer politiek geladen parcours.

De Brussels Pride, da’s een toeristisch evenement met 100.000 deelnemers, praalwagens van grote bedrijven en zowat alle politieke partijen die parlementsleden hebben. Dat is een probleem, vindt een aantal organisaties zoals Reclaim the Pride. Ze plannen daarom een protestactie

"Politieke partijen lopen mee voor hun imago. Ze willen progressief overkomen terwijl ze eigenlijk weinig internationale politieke actie ondernemen rond LGBTQ+-personen, of het thema gebruiken om zich te profileren tegen migranten," zegt Julien Didier van de groep organisaties. Hun deelname vindt hij dan ook ongepast en hypocriet. Politieke actie en verzet ontbreken nu op de Pride, en daarom zullen de actievoerders er zelf voor zorgen.

Ze doen dat in eerste instantie door mee te lopen in de algemene parade. "We willen de mensen zo tonen hoe LGBTQ+-personen lijden onder repressie in Brunei of Tsjetsjenië, want onze partijen zeggen er erg weinig over," zegt Didier. “Voor ons is de Pride boven alles een activistisch en geen toeristisch evenement. Het ging en het gaat over strijd en over groepen die vandaag nog steeds vergeten worden, bijvoorbeeld transpersonen, migranten, sekswerkers…”

Pride? Rellen!

De Pride werd namelijk 50 jaar geleden geboren uit de Stonewall-rellen in New York, toen de politie de gelijknamige bar ontruimde. Het LGBTQ+-publiek (dat lang niet alleen bestond uit blanke homomannen, zoals het vaak wordt voorgesteld) besloot terug te vechten. Om die rellen te herdenken werd een jaar later de eerste Pride-parade georganiseerd. Van moment van verzet evolueerde het steeds meer naar het huidige commerciële feest.

Na de algemene parade van 18 mei (“een betekenisloos parcours”) zou er ook nog een eigen mars komen op een ander parcours. Wat dat politiek geladen parcours precies is wil de organisatie nog niet kwijt, het houdt in elk geval verband met de 8 landen die nog steeds de doodstraf gebruiken tegen homoseksuele activiteit.

Ook het initiatief Cortège VNR loopt mee en klaagt de commercialisering van de Pride aan. Seksuele minderheden zijn geen doelgroep voor hen. Queers Support the Migrants en Collectif de Lutte Trans zijn twee andere deelnemende groepen.

Op Facebook tonen in totaal een paar honderd mensen belangstelling voor het injecteren van wat meer revolutie in de Pride.