Artsen Zonder Grenzen bezorgd over woonzorgcentra: 'Personeel is uitgeput'

Artsen Zonder Grenzen blijft bezorgd over de toestand in de Belgische woonzorgcentra. Er vallen nog steeds te veel doden en de besmetting duurt voort, zegt de medische ngo in een persbericht. De zorgmedewerkers zouden bovendien zo uitgeput zijn dat ze een tweede golf niet aan zouden kunnen.

Artsen Zonder Grenzen stuurde sinds het begin van de coronacrisis teams naar 129 woonzorgcentra in Vlaanderen, Brussel en Wallonië om het personeel en de bewoners te helpen. De hulporganisatie deelde onder meer de buitenlandse ervaring die ze opdeed bij de aanpak van de ebola-epidemie. Over twee weken loopt de operatie in de woonzorgcentra af.

Nu de besmettingscijfers met de dag beter lijken te worden, zegt Artsen Zonder Grenzen toch nog bezorgd te zijn. "De besmetting gaat door, de mobiele teams die als versterkingen zouden aankomen en onze activiteiten voor de uitvoering van hygiënemaatregelen en de preventie en bestrijding van de verspreiding van het virus zouden hervatten, zijn niet actief genoeg of soms helemaal niet actief op het terrein", zegt dokter Sofie Spiers van Artsen Zonder Grenzen.

Ook over het zorgpersoneel is AZG bezorgd. "De behoeften in geestelijke gezondheid zijn enorm, elke dag staat het personeel van de woonzorgcentra in de rij om met mij te komen praten", aldus Sanne Kaelen, een psychologe bij Artsen Zonder Grenzen.

De organisatie vreest de gevolgen van een eventuele tweede golf. "De zorgteams in de centra zijn zo uitgeput dat ze het niet zouden aankunnen als we in de komende maanden een tweede golf zouden meemaken", vreest Spiers.

Duidelijkere instructies

Richtlijnen van de overheid lijken volgens AZG het personeel in de woonzorgcentra niet te bereiken. Ook de verdeling van rollen en verantwoordelijkheden loopt niet goed. "Het is nog steeds erg ingewikkeld voor het personeel dat we ontmoeten om toegang te krijgen tot deze informatie, ze weten nog steeds niet waar ze naartoe moeten met hun verschillende vragen of verzoeken, wat resulteert in een nieuw gevoel van verlatenheid."

De ngo pleit voor een betere coördinatie tussen de regionale actoren en vraagt "duidelijke en realistische instructies".