Column Freddi Smekens: Avonteur

N u de vakantie voor de deur staat, denk ik haast onmiddellijk aan avonteur. Misschien is het ook wel zo dat het leven beschouwd moet worden as ’n onienschoekeling van alle gelukkige momente en alle avonteure dee we meigemokt hemme.

Het laatste avonteur dat ik heb mogen meemaken, is een wandeling door een stukje Brussel waarbij ik als gids optrad. Die ervaring als gids-van-ienen-dag beschouwde ik as 'n echt avonteur. Temeer omdat je, wanneer je mensen aspecten van je stad probeert te tonen en er interesse voor wilt opwekken, er zelf een duidelijkere kijk op krijgt. En doordat uiteindelijk alles fijn en gezellig is afgelopen, mag ik het over 'n plezant avonteur hebben. Natuurlijk verwacht ik de vraag "Wa heit hem nog allemoe vè avonteure meigemokt?" Alsof dat ene avonteur nog niet volstaat. Maar toch wil ik even in mijn verleden grabbelen om die pertinente vraag te beantwoorden. In mijn jongere en brozere jaren bestond het grote avonteur erin mè auto-stop door Europa te reizen. Het grote voordeel van die manier van reizen is dat je mensen ontmoet die fier zijn op hun omgeving. Op die manier leer je de streek waarin je reist, kennen en appreciëren. Dat is natuurlijk maar één aspect van het avonteur. Maar laat het me zo uitdrukken, waarde lezer: elke neuven dag da we beginne, kan e neut avonteur meibringe. En gelukkig maar. Want het absolute tegenovergestelde van het avonteur is de verveling.

Natuurlijk moet men er niet van uitgaan da we altaaid het avonteur moote zeuke. Ik zou zeulfs het teigenauvergestelde wille zegge. Veel, zo niet alles, hangt ervan af waardoor en in welke mate men ergens door geboeid is. Behalve de eigen stad verkennen en reizen kan bijvoorbeeld ook een spannend boek ons in 'n avonteur storten. Persoonlijk ben ik tot de vaststelling gekomen da schraaive ien van de schuunste avonteure es die we kunne meimoeke. En dan gaat het voor mij ni allien auver gedichte of in de gazet schraaive. Zo kan men een reis-avonteur gerust wat aanscherpen door onderweg gewoon een kaartje te sturen. Mo auver raaize hemme we het doe sebeet al gehad.

Soms, waarde lezer, stel ik me de vraag of er mensen zijn die net als Kuifje, Nero, Suske en Wiske, de Rode Ridder en noem maar op, van het iene avonteur in het andere tooimele. Nateurlaaik zou ik geire van daan club diel ooitmoeke. Maar we moeten ervan uitgaan dat e teveul on avonteure ons mier zou vermooje as amuzeire.

Wat zijn nu de dingen die ik helemaal níét als 'n avonteur zou bestempelen? Daartoe horen onder meer maainen troep in Dochland en 'n nachteke in den amigo, om maar die twee te noemen.
Bij alles wat voorafging, waarde lezer, wou ik het toch even hebben over het schuunste avonteur dat mij ooit te beurt is gevallen, of in elk geval een van de échte avonturen die mij altijd zullen bijblijven. Dat avonteur bestond uit een luchtballonvaart van Céroux-Mousty naar Nijvel. "Ik paasde da g'huugtevries had," merkt men op wanneer ik met dat verhaal uitpak. Welnu, dat heb ik ook, maar in een luchtballon heb je daar helemaal geen last van. Uiteraard krijg ik van sommigen dan de vraag "En hoo mag da den wel komme, astableeft?" Het antwoord heb ik zelf ontdekt. Het komt omdat onzen ballon niet met Moeder Aarde verbonden is. Vandaar dat het avonteur de plezante kant op goet. En dat laatste mag gerust letterlijk opgevat worden. Anders zou den ballon ni opgoen, zoals men dat zo sappig in het Brussels zegt. Ik wil daar gerust aan toevoegen dat, hoewel de ferry Oostende-Dover wel degelijk het wateroppervlak raakt, ik er tijdens mijn vele avonteurlaaike raaize nooit zeeziek op geweest ben.

Welnu, waarde lezer, ik hoop dat ik met dit avonteurlaaik stukske uw zin naar nieuwe horizonten en ontdekkingen wat heb aangescherpt. En dat uw vakantietochtje of eventueel expedities alles te moeke zulle hemme mè avonteur en verneuving. Laat de avonturier in elk van ons altaaid wakker blaave, en op taaid en stond nateurlaaik oek 'n dutche doon. Want achter elke hoek dee we oemsloege, kan het avonteur op de loor ligge. Iedereen die de lier even aan de wilgen hangt, wens ik 'n avonteurlaaike vakanse.