Column Freddi Smekens: Drooj

'Tot in den drooj!" heb ik altijd al een mooie Brusselse uitdrukking gevonden. Daarmee kunnen we namelijk twee wensen uitdrukken: "Tot weerziens" en: "Het ga u goed." Ik geef graag even mee hoe ik die uitspraak zelf aanvoel.

"Tot in den drooj!" zeggen we meestal tegen iemand met wie we al een tijdje onderweg zijn en die we voor een tijdje zijn of haar weg alleen moeten laten vervolgen. Met andere woorden, waarde lezer, in den drooj zullen we elkaar weer tegenkomen. Om dan onze weg samen verder te zetten. Men merkt hierbij terecht op: "Donc, noe e lang stuk rechte weg wilde ni alle twie tegelaaik ooit den drooj goen." Zo zou men het kunnen stellen. Helemaal juist in die zin, dat een stuk rechte weg veel gemakkelijker af te leggen valt dan een bocht nemen.

Er zijn uiteraard nog vele andere situaties waarbij "Tot in den drooj" toepasselijk kan zijn. Zo kreeg ik ooit een brief van een trouwe lezer die eindigde met de formule: "Tot in den drooj." Onmiddellijk dacht ik: "Daan leizer wil ik in de nosten drooj gerust teigekomme."

Bij wat voorafging, wil ik aangeven dat "Tot in den drooj" een ander gehalte heeft dan "Tot zeens" , "Tot de volgende" of eventueel "Tot noste ki." Volgens mij houdt die drooj een grotere uitdaging in. Wie het iets mysterieuzer wil aanpakken, kan het hebben over: "Tot dèn." Waar dèn in de tijd gesi­tueerd is, mag even onduidelijk zijn als waar die drooj zich dan wel mag bevinden.

Maar wat, waarde lezer, als we die befaamde drooj bereiken en er niemand komt opdagen? Hierbij begin ik me vragen te stellen. Wanneer men zegt: "Tot merge" , of eventueel: "Tot noste weik" , dan heeft men wat men in het Brussels repair noemt. Niet zo met "Tot noste ki" , of nog minder met: "Tot in den drooj." Maar één ding staat wel vast, waarde lezer: er zijn nu eenmaal drooje op overschot, en noste ki kan in feite op elk ogenblik slaan. En zo komen we bij de vele andere manieren om in ons Brussels afscheid te nemen van iemand van wie we niet weten of we hem of haar in de kortste keren terug zullen zien. Wat bijvoorbeeld gedacht van het onnavolgbare "Haafd a good" ? Het enige wat ik daarop weet te antwoorden, is wat u ook zou zeggen, namelijk: "Gaa oek!" De Engelsen gebruiken weleens "Take care" , maar ik zie ons hier moeilijk uitpakken met: "Let op a zeulf."

Terug naar "Tot in den drooj" , waar het hier ten slotte om draait. Het is ons allemaal al overkomen dat we een eigenaardig voorgevoel hebben wanneer we "Tot in den drooj" gebruiken. Omdat de uitdrukking meestal aangevuld wordt met de gedachte: "We zulle wel zeen..." En er kleeft aan die uitdrukking nog iets eigenaardigs. Stel u voor, waarde lezer, dat er in den drooj toch iemand op ons te wachten staat. Op dat ogenblik kan men zich de bedenking maken: "Awel! Zaaj gaa al doe?!" Om u maar te zeggen dat ik de surrealistische draagwijdte van onze uitdrukking "Tot in den drooj" niet hoef te onderstrepen.

Soms hou ik me bezig met Brusselse uitdrukkingen een andere wending te geven. Zo heb ik voor "Tot in den drooi" het pittige alternatief "Tot achter 't hoekske" bedacht. Iemand achter 't hoekske tegenkomen houdt veel meer verrassing in dan wanneer men iemand in de verte nen drooj ziet nemen. Ik heb ooit aangegeven dat, in het geval dat iemand ons per vergissing opbelt, men altijd "Tot straks" moet zeggen. In den drooj krijgt men binnen de kortste keren toch diezelfde persoon weer aan de lijn.

Tot slot hoop ik van harte elke lezer die mij vereert mè 'n briefke als reactie op deze Brusselse Kroniek, ooit in den drooj tegen te komen. En ik maak graag van de gelegenheid gebruik om diezelfde lezers, en uiteraard ook alle andere, ne gruute merci te zegge vè de gooje roed dee ik van heule kraaig vè auver 'n Brussels waudje nog deeper noe te paaze . Iets wat ik overigens altijd met veel plezier doe.

Bon! Gelaaik as we gezeid hemme! Laat één ding alvast als een paal boven water staan, waarde lezer: as we ons in den drooj ni teigekomme, blaaft er nog altaaid de sprint auver. En noe de finish komme we toch allemoe waal baa ien. Zonder drooj...