'De mondmaskerplicht schiet haar doel op alle vlakken voorbij'

Geen heldere communicatie, geen handhaving en gecontesteerd door virologen: er zijn andere dingen nodig dan een algemene mondmaskerplicht in Brussel, schrijft BRUZZ-redactiechef Mathias Declercq. "Het hele land kijkt nu naar de hoofdstad om de afvlakking van de tweede golf mee in een definitieve plooi te leggen. Laten we dat vertrouwen niet beschamen."

Brussel had de maatregelen voor het uitkiezen, toen zo’n twee weken geleden bleek dat de besmettingscijfers opnieuw de hoogte inschoten. Buitenproportionele zaken zoals een avondklok bleven ons gelukkig bespaard, de enige maatregel die wel de eindmeet haalde, was de algemene mondmaskerplicht. Mondmaskers waren door de gemeenten al opgelegd op drukke plaatsen zoals winkelstraten, markten of grote pleinen in Brussel. Dus diende het nieuwe, gewestelijke verbod maar één doel: de communicatie verhelderen. Eén regel voor het hele grondgebied en een signaal naar de bevolking sturen dat het virus nog steeds onder ons is.

We zijn intussen een week verder. In die tijd moest Inge Neven, hoofd van de Gezondheidsinspectie, zelf erkennen dat ze nog steeds de helft van de Brusselaar zonder masker ziet. Bovendien moest twee dagen na het invoeren van de maatregel de communicatie alweer bijgestuurd worden. Ondanks het feit dat de mondmaskerplicht al meer dan een week op voorhand werd voorbereid, was er niet nagedacht over de impact van het ding voor de fietser. Volgens de Wereldgezondheidsorganisatie (WHO) kunnen de effecten – voor de fietser - schadelijker zijn dan de virologische voordelen, en dus draaide minister-president Rudi Vervoort (PS) na twee dagen de regels voor fietsers en mensen op een step alweer terug

En wat met het bedrag van de boete: in de Franstalige communicatie liep die op tot 250 euro, terwijl die in de Nederlandstalige FAQ beperkt bleef tot 205 euro. Missen is menselijk, uiteraard, maar wanneer je een week de tijd hebt om de communicatie voor te bereiden, mogen we toch beter verwachten. En over die boetes gesproken: die zijn er gewoon niet. Er is zeker een lans te breken voor een sensibiliserende maatregel, maar ook hier rijst de vraag of we in een steile opmars van het aantal besmettingen wel de tijd hebben om nog een week lang te sensibiliseren.

Maar dan komen we bij het uiteindelijke punt: dat het serieus te betwijfelen valt of een algemene mondmaskerplicht überhaupt haar vruchten zal afwerpen. Als je het aan de virologen van dit land vraagt, alvast niet. Zij noemen een algemene mondmaskerplicht, altijd en overal, zelfs onzinnig. De grootste besmettingshaarden doen zich voor binnenshuis, in familiale omstandigheden of op het werk: plaatsen waar geen mondmasker gedragen moet worden. Met een maatregel die voorbij gaat aan die wetenschap, riskeer je geen progressie te boeken op virologisch vlak. Meer nog: met een algemeen verbod dat ook geldt op plekken waar een mondmasker geenszins een meerwaarde is, dreig je dat deel van de bevolking kwijt te raken dat tot hiertoe wel nauwgezet de regels volgde. Omdat ze er simpelweg het nut niet van inzien.

Vals gevoel van veiligheid

En dan is er nog het vals gevoel van veiligheid dat zich tot in de opperste regionen van de Brusselse politiek lijkt geïnstalleerd te hebben. De Brusselse regering overweegt voorlopig geen extra maatregelen. Eerst de effecten van de mondmaskerplicht afwachten, klinkt het bij het kabinet van de minister-president. Terwijl zowat elke dag een andere viroloog van dit land Brussel oproept om méér te doen, omdat het aantal besmettingen in Brussel sterk blijft stijgen en we intussen de rol van Antwerpen aan het overnemen zijn. Een avondklok kan ons hopelijk bespaard blijven, maar verplicht thuiswerk, beperktere openingsuren voor de horeca en een herziening van evenementen en feesten kunnen wel overwogen worden. Het hele land kijkt nu naar de hoofdstad om de afvlakking van de tweede golf mee in een definitieve plooi te leggen. Laten we dat vertrouwen niet beschamen.