Maria Helena Schoeps (55) leidt twee koren: Anaconda in Elsene en Kubica in Sint-Gillis. In het project Envol begeleidt ze lagereschoolkinderen in Anderlecht bij de voorbereiding van een muzikale voorstelling. Ze verhuisde in 1995 van Brazilië naar België. Ze woont sinds vorig jaar in Molenbeek.
Enfant terrible: Maria Helena Schoeps, koorleidster en animatrice
Muziek was van kinds af mijn passie. Ik zong met mijn moeder en mijn zus tijdens de afwas of in de bus. Op mijn tiende leerde ik piano spelen en ik studeerde later muziek en podiumkunsten. Zingen is twee keer bidden, zeggen ze in Brazilië. Samen zingen is een gelukzalige ervaring. Je legt contact met de andere zangers en het publiek. C’est le partage.
Een goede koorleidster moet de nodige muzikale bagage hebben, maar het menselijke aspect is even belangrijk. Je moet met een groep kunnen omgaan, dynamiek uitstralen en een goede sfeer creëren. Ik leid twee koren. Anaconda brengt Latijns-Amerikaanse muziek en telt zestig leden. Kubica zingt een gevarieerd repertoire en heeft dertig leden.
Zeker bij Anaconda is de samenstelling heel divers qua leeftijd, sociale achtergrond en nationaliteit. Vrouwen zijn wel duidelijk in de meerderheid, dus ik doe een warme oproep aan mannen om zich kandidaat te stellen (lacht). Ik kies de muziek en de arrangementen en hou daarbij rekening met de capaciteiten van het koor.
Het is soms hard werken om een lied onder de knie te krijgen, maar het geeft ook heel veel voldoening als het lukt. Ik kijk al uit naar de concerten die ik in mei en juni met mijn koren geef.
"Samen zingen is een gelukzalige ervaring"
Het is misschien een cliché, maar kinderen vormen de toekomst. Ze nemen kennis als een spons op en kunnen nog volop experimenteren. Muziek helpt daarbij. Ik leer kinderen in Anderlecht bijvoorbeeld nummers van Brassens en Brel, waarmee ze anders niet in aanraking zouden komen.
Het verruimt hun horizon en het helpt hen bij de taalverwerving. Het vergt bovendien een zekere discipline om vooruitgang te boeken. Via de kinderen bereik ik ook de ouders. Als ik leerlingen elkaar laat masseren, dan nemen ze dat mee naar huis. Ik heb geen eigen kinderen, maar ik zeg weleens dat ik er tweehonderd heb, omdat ik zoveel kleine en grote mensen tijdens de week begeleid (lacht).
Als ik zou winnen bij Euromillions, zou ik met het geld muzikale projecten voor kinderen ondersteunen, zodat ze niet jaarlijks hoeven te bedelen om subsidies. Ik zou een gebouw afhuren waarmee ik met mijn koren kan repeteren. Nee, een wereldreis hoeft voor mij niet. Elke werkdag is een reis. Als je doet wat je graag doet, tel je je uren niet. Mijn man werkt ook in de artistieke sector als decorontwerper bij De Munt.
Ik ben geboren en getogen in Brazilië. Mijn opa aan vaderskant kwam uit Laken en daarom heb ik de Belgische nationaliteit. Het was lastig om familie en vrienden achter te laten. Ik miste ook het goede weer, de menselijke warmte, het eten en de muziek. Maar in België kreeg mijn leven meer structuur en stabiliteit.
Brazilië is het land van de toekomst, wat betekent dat er nog veel werk aan de winkel is. Denk aan de verkeerschaos, de vervuiling, de alomtegenwoordigheid van tv en de politieke schandalen. Ik heb me aangepast aan België en ben blij dat ik een bijdrage kan leveren aan de maatschappij.
Ik flaneer graag in Brussel. De stad heeft zo’n grote culturele rijkdom. Op straat hoor je zoveel verschillende talen. Het is een stad op mensenmaat, geen megastad zoals São Paulo. In de zomer heerst er een aanstekelijke vrolijkheid. Wat ik zou veranderen? Ik vind het spijtig dat niet alle kinderen toegang hebben tot degelijk onderwijs, want dat blijft de sleutel tot gelijke kansen. Leraren moeten hun leerlingen stimuleren. Passie is besmettelijk.
Lees meer over: Sint-Jans-Molenbeek , Samenleving , Enfant Terrible , koorleidster , animatrice , anaconda , kubica
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.