Green Halal wil bio en ethisch verantwoord halalvlees

Het debat over onverdoofd slachten vinden ze hyprocriet. De discussie moet gevoerd worden over de hele vleesindustrie, of het nu om halalvlees gaat of over regulier vlees. Het Brusselse Green Halal wil een alternatief bieden: lokaal, kleinschalig en biologisch geteeld. “Het gezinsbudget voor vlees hoeft heus niet te stijgen.”

T ijdens de voorbije ramadan organiseerde Green Halal – zes zelfbewuste vrouwen – in Molenbeek een iftar (maaltijd na zonsondergang tijdens de ramadan, red.) waarop deelnemers konden proeven van een vegetarische maaltijd. Ze maakten van de gelegenheid gebruik om aanwezigen te informeren over la malbouffe , zoals de Fransen industrieel geproduceerd voedsel noemen.

Het is de vrijwilligers van Green Halal er nochtans niet om te doen om mensen radicaal te doen stoppen met vlees eten. “Ons leitmotiv is vooral: eet minder, maar kwalitatiever vlees,” zegt Marie Fontaine.

Door de vele media-aandacht voor het onverdoofd slachten voor het Offerfeest, kan de perceptie bestaan dat vegetarisme ook almaar vaker een bewuste keuze in moslimmiddens. Mériame Najjari “Het heeft natuurlijk te maken met socio-economische status, maar een debat over de halalregels wordt almaar vaker gevoerd. Kijk maar naar Palais de Balkis in Molenbeek (de eerste bio halalslagerij in het gewest, red.) op de Gentsesteenweg. Ze marcheert goed, en we hebben ook al samengewerkt voor de verkoop van ons vlees.”

Het verhaal van Green Halal is begonnen met het bekijken van de documentaire We Feed The World van de Oostenrijkse filmmaker Erwin Wagenhofer. Ze zette Gerlando, de man van Mériame, enkele jaren geleden aan het denken over het vlees op zijn bord. “We hadden thuis al de gewoonte om biogroenten en -fruit te eten. Maar na het zien van de docu wilde mijn man ook meer te weten komen over de herkomst van ons vlees. Na speurwerk en het lezen van veel literatuur realiseerde hij zich dat halalvlees net zo industrieel geproduceerd wordt als regulier vlees.”

Het koppel ging eigenhandig op zoek naar kleinschalige leveranciers. “We polsten in onze vrienden- en kennissenkring naar wie de aankoop van een koe met ons wilde delen.” Vervolgens kozen ze zelf hun fokker, het dier bij die fokker en regelden ze daarna zelf het transport van het dier, de slachtplaats en de condities waarin het dier geslacht zou worden. “Het dier moest bijvoorbeeld als eerste geslacht worden om stress te vermijden.”

Hun project kreeg snel bijval en ze verkochten maandelijks of om de twee maanden aan geïnteresseerden een ‘coulis’ vlees. Hun acties kregen gaandeweg ook een sensibiliserend karakter. Mériame en haar man, hotelmedewerker, organiseerden regelmatig film- en debatavonden over de westerse consumptiegewoonten.
Intussen heeft Mériame het initiatief volledig overgenomen van haar man, en heeft ze een schare vaste vrijwilligers rond zich geschaard. De meeste zijn moslim. “Ons publiek is vooral moslim, maar we zien dat ook niet-moslims gevoelig kunnen zijn voor de garanties die halal met zich meebrengen.”

Maar wat is halal precies? De Koran en de Sunna preciseren bijvoorbeeld dat een dier in leven moet zijn wanneer het geslacht is, en dat maatregelen die het dierenleed verminderen, sterk aanbevolen zijn. Zo mag het dier niet angstig worden door bijvoorbeeld het slachtmes te zien.

Green Halal interpreteert ‘dierenleed verminderen’ strikt. Ze willen bijvoorbeeld ook niet dat het dier dat op hun bord komt geslacht is in een ruimte waar het angstig is geworden door het gekrijs of de geur van bloed van andere geslachte dieren. Het zet zich af tegen de vleesindustrie, en tegen de elektrische schokken die er gebruikelijk zijn om dieren te verdoven. “De Amerikaanse professor Temple Grandin heeft aangetoond dat als de rituele, onverdoofde slachting in goede omstandigheden gebeurt qua transport bijvoorbeeld, dat het dier in kwestie veel minder afziet dan wanneer het in de industriële keten verdoofd wordt met een elektrisch pistool en dan geslacht wordt,” aldus Mériame.

Duur, duurder, duurst?
Veel vereisten stellen, maakt dat het vlees een stuk duurder uitvalt. “Het vlees dat wij verkopen is duurder dan bij de slager. Maar het is de juiste prijs voor het vlees. Wij pleiten voor consuminderen, zo hoef je het gezinsbudget voor vlees zelfs niet te minderen. Aanbevelingen van de Wereldgezondheidsorganisatie zeggen dat je als volwassene genoeg hebt aan 250 à 300 gram vlees, één of twee keer per week. Dat wil zeggen dat je met twee volwassenen aan vijf kilo vlees per maand ruim voldoende hebt om je proteïnenniveau op peil te houden.”

Voorlopig draait Green Halal nog volledig op eigen fondsen. In november lanceren ze een coöperatieve voor wie via hen lokaal, kleinschalig en biologisch halalvlees wil aankopen. Geïnteresseerden zullen een aandeel kunnen kopen van 100 euro. Inspraak zal verlopen volgens de één-stem-per-coöperant-regel, ongeacht de grootte van de investering. “We richten ons tot Brusselaars, maar ook erbuiten, tot steden zoals Antwerpen, Charleroi.”

Ze onderzoeken nog volop pistes tot samenwerking, onder andere met Natuurpunt of met de slachthuizen van Anderlecht bijvoorbeeld. “We hebben al een eerste poging ondernomen om samen te werken met de Abattoir in Anderlecht, maar dat is toen niet kunnen doorgaan omdat onze leverancier de dieren niet kon leveren op onze condities, namelijk heel vroeg in de ochtend - zonder dat het dier er ‘s nachts hoefde te verblijven, maar ook vooraleer het slachthuis in volle activiteit losbarst.”

“We dromen van onze eigen slachthuis, dat functioneert volgens onze vereisten: waar de dieren niet afzien, waar we essentiële oliën kunnen verspreiden om stress te verminderen. Het zou ook moeten kunnen dat de dieren geslacht worden zonder dat ze elkaar ruiken of horen, en dat ze plantaardige behandelingen toegediend krijgen zoals Tivapa, een homeopathisch antistressmiddel.”