Isalien (25): 'Deprimerend hoe volle straten plots akelig leeg oogden'

Ze worstelen met hun beperkte vrijheid in coronatijden, beleven hun studententijd grotendeels achter hun computerscherm en worden op de koop toe vaak met de vinger gewezen. Maar hoe beleven studenten zelf het einde van dit horrorjaar 2020? Deze VUB-studenten interviewden hun lotgenoten.

“Ik had nooit een concreet plan op tafel liggen om naar Brussel te trekken, tot ik de kans kreeg om aan de slag te gaan als medisch manager op de dienst oncologie in het UZ Brussel. Die job kwam nog geen maand na mijn diploma aan de KU Leuven in juli 2019. De keuze voor Brussel valt te verklaren door de aantrekkingskracht van die levendige grootstad, net zoals dat voor veel vrienden het geval is. In principe valt er in een bruisende stad zoals Brussel elke avond iets te beleven. Net daarom heb ik, hoewel ik in Jette werk , ervoor gekozen om in het centrum te gaan wonen, zodat ik ten volle kan genieten van het echte stadsleven.”

“De coronacrisis hakt er overal stevig in, en niet in het minst in onze hoofdstad, maar ik onthoud ook de positieve verhalen. In het ziekenhuis bijvoorbeeld is er onder collega’s méér sfeer dan voor de crisis, waardoor elke week als een soort ‘Warmste Week’ aanvoelt. Die werksfeer leidt tot meer voldoening bij het personeel en dat is broodnodig, aangezien de goed geoliede machine maanden op volle toeren moet draaien. De eerste lockdown was een bijzondere ervaring, weliswaar minder positief. Het was bijna deprimerend hoe volle straten plots akelig leeg oogden. Door de huidige avondklok voelt het aan alsof we in een apocalyptische film beland zijn. Dat is pijnlijk, aangezien ik enorm geniet van de drukte. Er is niks mooiers dan volle terrassen met lachende mensen, toch? Net daarom probeer ik meer te genieten van de kleine dingen. Het enige wat ik écht mis hier is de zee, waar mijn roots ligt. Daarom trek ik, als mijn agenda het toelaat, in de weekends naar de kust om de voeling met de golven niet te verliezen.”

“Uiteraard heeft Brussel net zoals elke grootstad mindere kanten, maar de sensatiedrang van diverse media helpt niet. Het is alsof er telkens ingezoomd wordt op de negatieve verhalen. Onlangs liep ik door het Jubelpark en zag ik families en vrienden gewoon in alle rust genieten van een nazomerende zon. Wie Brussel afschildert als ‘onveilig’, ‘onrustig’ en ‘ongezellig’, nodig ik dan ook met plezier uit voor een wandeling door de Marollen waarin afgerekend wordt met alle mogelijke vooroordelen. Wie de stad niet kent, hoeft geen uitspraken te doen over hoe het leven hier loopt.”

Quinten Lafort

Dit stuk werd geschreven door VUB-studenten van de derde bachelor voor het vak 'Journalistiek en Burgerschap'.