BIG CITY. Waarom staan er al zo lang nadarhekken rond de put op het Europaplein?

Dat pseudo-klassieke hotel uit 1984 (van architect Jacques Cuisinier) blijft onder zijn eerste naam bekend als Le Méridien. Het nieuwe plein tussen de hoofdingang van het Centraal Station en de overdekte Smurfendoorgang naar het openbaar urinoir in het Putterijsquare-parkje, wil zich profileren als een beveiligde, animorijke voetgangerszone. En net daar stoort onze lezer, en wellicht menig passant die uit het station komt, zich aan een heksencirkel aan werfhekken en nadars ‘en attendant Godot’.

Na burgemeester, schepenen, Brussel Mobiliteit, MIVB en Beliris bevraagd te hebben, krijgen we bevestiging dat er een werfje is, “maar niet van ons”. “Het staat er al zo lang, dat je het niet meer ziet,” blijkt de teneur. Maar van wie is de werf? Waarom is die er? Beliris, de samenwerking tussen de federale overheid en het Brussels Gewest om de ‘uitstraling’ van de hoofdstad te promoten, heeft zijn opdracht tot pleininrichting volbracht.

“Toen de oplevering van de pleinwerf is gebeurd, was er inderdaad nog iets onafgewerkt aan een lichtkoepel boven de Hortagalerij, maar dat was toen een werf van B-Holding (nu NMBS) en niet van ons,” laat Elien De Swaef, woordvoerder van Beliris, weten.

Even terug in de tijd dan maar: de BRUZZ-archieven bewijzen dat de aannemer van de betegeling van het plein na enkele winters, in 2014 om precies te zijn, moest herbeginnen. Omdat goedkopere Aziatische hardsteen werd gebruikt in plaats van Henegouwse. De term ‘blauwe (hard)steen’ verzekert nu eenmaal geen enkele garantie op duurzaamheid en vorstbestendigheid, die echte Henegouwse steen wel kan geven. Daarna zouden Beliris en Brussel-Stad hun handen in de onschuld wassen. Het openbare plein was afgewerkt. Waar slaat dat ‘roofingpodium’ met nadars dan op?

In 2017 gaf toenmalig Brussels schepen Geoffroy Coomans de Brachène (MR) aan een opmerkzame collega te kennen: “In principe moet de roofing (over een gapend gat met hekken rond, red.) vervangen worden door een ring in glas die licht moet geven aan de onderliggende galerij.” En wat blijkt aan de vooravond van 2020? Het vloerglas kon het gewicht van een vrachtwagen niet aan, wat nodig is bij eventuele dwingende passage van brandweer of politie bijvoorbeeld. “De vroegere B-Holding, nu de NMBS, zou verantwoordelijk zijn voor de werf(afwerking) van het roofingplateau,” stelt Beliris, dat wijst naar de aanpalende eigenaars van het ‘zwarte gat’: Brussel-Stad, NMBS en Hilton. Hilton Cluster Marketing-coordinator Jennifer De Vos heeft ook gezocht: “We hebben geen ruimtes onder het gat en hebben geen werf op straat.” stelt ze scherp.

NMBS-woordvoerder Dimitri Temmerman vraagt het meermaals na, en is ook categoriek: “Niet van ons, ook de galerij niet.” De onderliggende Hortagalerij is echter wel van de NMBS-holding, maar in erfpacht gegeven. Dat de hekken misschien van de in 2014 failliet gegane hotelhuurder Starman Bruxelles zijn, dat tot dan Le Méridien exploiteerde, is het laatste dode spoor. Die zette wel 140 werknemers op straat, en mogelijk ook wat hekken.

Conclusie, iedereen zegt dus: “Het zijn mijn hekken niet.” Van niemand? Voelt iemand zich geroepen om de rommelhoek weer zindelijk te maken?

• VOLGENDE WEEK: Wat is de geschiedenis van het verkrotte pand aan het Martelaarsplein?

BIG CITY: stel zelf je vraag

Elke week gaat BRUZZ met Big City op zoek naar antwoorden op jouw vragen over Brussel. Vragen allerhande over jouw stad stel je online aan de redactie. De vraag met de meeste voorkeuren wordt onderzocht en beantwoord.

Ook een vraag over Brussel? Zet onze journalisten aan het werk en stel je vraag in Big City.