BIG CITY. Dit is het meest romantische graf van Brussel

De impressionante begraafplaats van Laken en haar ellenlange grafgalerijen zijn op zich al de moeite waard om eens een bezoekje te brengen. Maar op 21 juni op het middaguur nog net dat tikkeltje meer. Ook dit jaar zien we een twintigtal mensen klaarstaan met hun telefoon in de hand om een bijzonder fenomeen vast te leggen. Om klokslag twaalf vormt er zich op de muur van een van de grafmonumenten dankzij de stand van de zon, die door het gat in het dak binnenschijnt, een hartje.

Het hartje is een eeuwig teken van liefde van de weduwnaar Léonce Evrard voor zijn geliefde Louise Flignot, die er naast hem begraven ligt. Zij stierf in 1916, hijzelf in 1919. Helaas heeft hij het fenomeen nooit zelf kunnen aanschouwen, want het graf was pas af in 1920.

In die tijd was het gebruikelijk om zelf een grafmonument te ontwerpen voor je stierf. Sinds het begin van de negentiende eeuw was het mogelijk een eeuwigdurende concessie te krijgen. Als je ergens tot in de eeuwigheid blijft liggen, kan je maar beter een imposant grafmonument bouwen, was het idee.

Verticale graven

Het was een privilege voor de rijke Brusselaars. Niet iedereen kon zo'n eeuwigdurende concessie betalen en al helemaal geen indrukwekkend monument. Wie dat in Brussel wel kon, probeerde een plekje te bemachtigen op de begraafplaats van Laken. Dat is niet alleen de oudste begraafplaats van onze stad is, maar je kon hier ook naast onze Belgische vorsten liggen.

Toen in 1850 de vrouw van onze eerste koning, Louise-Marie d'Orléans stierf, besliste Leopold I om een koninklijke crypte te bouwen in de Onze-Lieve-Vrouwkerk van Laken. Sindsdien worden al onze vorsten er begraven.

Daardoor werd de begraafplaats zo populair dat de gemeente met een oplossing moest komen. Burgemeester Emile Bockstael kwam op het idee om een gebruik over te nemen dat tot dan enkel in het zuiden van Europa werd toegepast: verticale grafgalerijen, naar Spaans en Italiaans model.

In 1876 begon het kerkhof van Laken als eerste begraafplaats in Noord-Europa met de bouw van verticale grafgalerijen. Zo konden er nog meer mensen, op eenzelfde plaats begraven worden. Wie het zich kon permitteren, verkoos nog altijd om onder de grond begraven te worden, met een opvallend graf.

Dit kerkhof telt een aanzienlijke hoeveelheid van die bijzondere grafmonumenten. Hoewel een eeuwigdurende concessie toch om de zoveel tijd vernieuwd moet worden, zullen velen onder hen hier toch blijven liggen. Alleen al maar omwille van de praal van het bouwwerk.

Hopelijk geldt dat ook voor Léonce en Louise, zodat we elk jaar dit bijzonder romantische fenomeen kunnen blijven aanschouwen. Kleine tip, de dagen voor en na 21 juni is het hartje ook te bewonderen. De moeite om nu al neer te pennen in je agenda van 2024.

• VOLGENDE KEER Waar woonde Vincent Van Gogh in Brussel?

Zelf ook een vraag voor Big City? Stel hem hier