Lennert (21): ‘Na corona zet ik mijn leeftijd een jaar terug’

Ze worstelen met hun beperkte vrijheid in coronatijden, beleven hun studententijd grotendeels achter hun computerscherm en worden op de koop toe vaak met de vinger gewezen. Maar hoe beleven studenten zelf het einde van dit horrorjaar 2020? Deze VUB-studenten interviewden hun lotgenoten.

‘Twee jaar geleden koos ik heel bewust voor Brussel. Nadat ik mijn neef en een vriendin hier had bezocht, wist ik:dit is het! Gelukkig vond ik hier de richting die ik wou volgen.

Ik studeer podiumtechnieken, een praktijkgerichte opleiding met een stage die niet kan doorgaan. Ik zou nu aan het nagenieten zijn van mijn Erasmusuitwisseling: 12 weken Griekenland. Die is jammer genoeg ook afgelast. Maar het opent mogelijkheden: volgend jaar kan ik langer blijven omdat ik voor niks terug hoef te komen.

Deze zomer merkte ik dat ik mijn kot verkoos boven thuiszitten en heb ik me naar hier verplaatst. Voor mijn kotgenoten ben ik nu heel dankbaar. Ik knuffel met mijn roomies wanneer ik wil en vind het daardoor makkelijker om de maatregelen na te leven. Als we dat niet doen, slaan we onze eigen ruiten in.

Het cultuurlandschap is het eerste slachtoffer van de verstrengde maatregelen. Ik mocht Brussel deze zomer beleven toen alles open was. Machteloos toekijken toen alles van cultuur sloot, vond ik pijnlijk. Ik werkte voor het RITCS Café, deed de organisatie en stond achter de bar. Daarna heb ik me ingezet voor BRONKS, maar dat is ondertussen ook gesloten. Omdat ik in augustus veel gewerkt heb, ga ik hier niet aan ten onder. Het is soms moeilijk, maar het is nog plezant, het leven.

Gelukkig kan ik me nuttig bezighouden. Ik focus me, samen met mijn medestudenten, op andere dingen dan lessen: op eigen projecten waar we normaal geen tijd voor hebben en op taken die we hadden uitgesteld. De cultuursector is sowieso geen evidente sector. Maar spijt van deze richting, heb ik absoluut niet.

Festivals en andere cultuurevenementen mis ik dagelijks. Ik ben graag bezig met evenementen inplannen, als een soort hobby. Elke keer krijg ik een melding als ze die cancelen. Confronterend.

Jongeren vinden dit een zware periode. Voor eerstejaarsstudenten is dit een moeilijke start, maar ook in mijn geval, tijdens mijn laatste jaar – het jaar waarin ik een moet netwerken – is het niet ideaal. Na de coronacrisis zet ik mijn leeftijd een jaar terug. Dan heb ik deze leeftijd niet verloren. Ik ben super enthousiast en nieuwsgierig naar wat er hierna komt en wil tegen iedereen van onze leeftijd zeggen: Blijf gezond, want als alles terug opengaat, gaan we er stevig invliegen!’

Joni Keymolen

Dit stuk werd geschreven door VUB-studenten van de derde bachelor voor het vak 'Journalistiek en Burgerschap'.