Plots waren ze daar, de Romakampen. In Laken, in Schaarbeek, aan Beekkant, telkens goed voor enkele tientallen mensen. Die drie zijn intussen weer ontruimd - schoongemaakt in het jargon, want er is geen pand om te ontruimen. Maar gaat er een kamp dicht, dan duiken de families even later elders weer op, zoals nu in Karreveld, Molenbeek, en aan het park van Thurn & Taxis. Wat moeten we daar nu mee?
Koen Geurts, Roma-expert bij diversiteitscentrum Foyer is formeel: “Ik ben absoluut geen voorstander van zulke kampementen. Niemand is daar voorstander van. Die terreinen worden best zo snel mogelijk ontruimd, om de mensen niet de gelegenheid te geven dat uit te bouwen. Zolang dat niet gebeurt, lijkt het immers alsof er geen probleem is voor de buurt of overheid.”
De mensen in de kampen krijgen heel wat steun van vrijwilligers.
KOEN GEURTS: “Je helpt hen niet door dit toe te staan. Deze groep verkiest voor een stuk om zo te wonen. Dat is goedkoper, het spaart een pak huishuur uit. Maar als je dat toelaat, help je ze niet om uit de vicieuze cirkel te geraken. Door te veel de klemtoon te leggen op liefdadigheid, geeft men vaak ook valse hoop aan die mensen. Waarmee ik niet wil zeggen dat liefdadigheid overbodig is.”
Wat moeten we dan wel doen?
GEURTS: “In plaats van die mensen passief en afhankelijk te maken, moeten we ze activeren, moeten we hen leiden naar een zeker perspectief: naar informatie over het lokale aanbod, naar een gegarandeerd inkomen, naar een appartement.”
Is dit geen vorm van assimilatie? Leggen wij onze levensstijl zo niet op?
GEURTS: “Laat de mensen dromen en ze willen er wel uit geraken. Anders zouden ze in Roemenië blijven. Daarbij, regels zijn er voor iedereen. Er is leerplicht. Er is leerrecht. Er is hygiëne en er zijn de bouwvoorschriften. We gaan geen uitzondering maken voor Roma.”
Lees meer over: Laken , Samenleving , Opinie
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.