Ondanks een chirurgische aanpak komt de Brusselse vaccinatiecampagne niet onder stoom. Dat het zo moeilijk blijkt om de Brusselaar tot de coronaprik te brengen, bewijst volgens Vlaams parlementslid Annabel Tavernier (N-VA) de urgentie van de verplichte inburgering in Brussel. “Wie onze waarden en normen niet kent en geen enkele landstaal machtig is, valt buiten de samenleving."
‘Trage vaccinatiecampagne bewijst urgentie van verplichte inburgering’
Net als vorige week slaagde Brussel er niet in het wekelijkse streefdoel van 16.000 dosissen toe te dienen. Ondanks gerichte wijkantennes, vaccinatiebussen en prikacties in scholen, bedrijven en winkels loopt de GGC na veertien dagen ruim 12.000 inentingen achter op schema. Aan dit tempo haalt Brussel niet de beoogde vaccinatiegraad van 65 procent tegen eind oktober.
Landstaal kennen
Over het waarom van de Brusselse vaccingelatenheid is intussen al veel inkt gevloeid. In een opiniestuk in De Tijd wijst journalist en auteur Luckas Vander Taelen op het gebrek aan inburgering in de hoofdstad. En ook Annabel Tavernier, Vlaams parlementslid voor N-VA en woonachtig te Schaarbeek, ziet dat de Brusselse gelaagdheid en diversiteit gerust wat meer gestroomlijnd mogen worden.
Volgens Tavernier is het daarom hoog tijd dat nieuwkomers net als in Vlaanderen en Wallonië verplicht een inburgeringstraject afleggen. “Dat impliceert alvast dat elke Brusselaar minstens één landstaal kent en dus ook de overheidscommunicatie begrijpt”, zegt ze aan onze redactie. “Wie de landstalen niet machtig is, loopt meer kans praktische, maar ook wetenschappelijk info te missen. Dan is het moeilijker om deel te nemen aan de samenleving.”
"Zonder goed geïntegreerde burgers staat het sociaal weefsel op los zand"
En zo’n verplichte inburgering brengt je meer dan enkel talenkennis bij, meent de Brusselse. “Je krijgt een sokkel aan normen en waarden mee, waarop onze maatschappij is gebouwd. Zo ontwikkel je onder andere burgerzin”, stelt Tavernier. “Zonder goed geïntegreerde burgers, staat het hele sociaal weefsel op los zand. Dat speelt Brussel nu zeker parten in de vaccinatiecampagne.”
Kloof met Antwerpen
Tavernier verwijst naar de stad Antwerpen, waar sinds 2004 de inburgering van nieuwkomers verplicht is. De vaccinatiegraad bij de volwassen bevolking bedraagt er intussen net geen 80 procent. “Antwerpen is ook niet de primus in Vlaanderen, maar heeft dezelfde grootstedelijke uitdagingen en een gelijkaardige multiculturele bevolking als Brussel. Daar bedraagt de vaccinatiegraad 63 procent. De kloof tussen beide steden is toch groot.”
Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar uiteindelijk ging ook Brussel overstag. In 2017 werd een ordonnantie goedgekeurd die de inburgering verplicht zou maken. Vanaf 2022 zouden die trajecten van start gaan, bijna twintig jaar later dan in Vlaanderen. Onaanvaardbaar laat, vindt Tavernier. “En ik hoop dat de inburgering er ook komt, want de implementatie ervan werd al drie keer uitgesteld. Ik ben bang dat van uitstel afstel komt.”
"Inburgeringsbeleid biedt een springplank om te participeren aan onze samenleving"
Uitgerekend Alain Maron, lang tegen de verplichte inburgering, is nu bevoegd voor de implementatie ervan. De Brusselse minister van Gezondheid wees onder meer naar de enorme hoeveelheid aan talen in Brussel om zijn trage vaccinatiecampagne te verklaren. “De ironie is dat hij nu zelf in zijn coronabeleid ervaart dat een verplichte inburgering nodig is en alle prioriteit verdient”, zegt Tavernier.
Wegwijs in de samenleving
Bart Somers (Open VLD), als minister voor Samenleving bevoegd voor inburgering in Vlaanderen, nuanceert. “De lagere vaccinatiegraad in Brussel louter proberen verklaren door het inburgeringsbeleid zou te simplistisch zijn. Brussel is een grootstad en er zijn veel verschillen met Vlaanderen”, reageert Somers bij BRUZZ.
Toch zou verplichte inburgering kunnen helpen, geeft Somers toe. “In Vlaanderen zetten we extra in op het leren van Nederlands en Maatschappelijke Oriëntatie. Elke nieuwkomer krijgt bijvoorbeeld een buddy die hem wegwijs kan maken in onze samenleving en met wie hij zijn taal kan oefenen. Een sterk inburgeringsbeleid biedt een springplank om te kunnen participeren aan onze samenleving.”
Lees meer over: Brussel , Samenleving , Annabel Tavernier , Alain Maron , Bart Somers , Brusselse vaccinatiecampagne , verplichte inburgering
Fijn dat je wil reageren. Wie reageert, gaat akkoord met onze huisregels. Hoe reageren via Disqus? Een woordje uitleg.