Voorzitter Ilyas Mouani: 'Nakama helpt jongeren dromen in de stad'

Op zaterdag 27 november serveert BRUZZ weer spaghetti voor het goede doel. De opbrengst van Brussel Helpt gaat dit jaar naar de vzw Nakama. Die wil jongeren een eigen plek geven in de stad, waar zij zich thuis voelen en waar zij durven te dromen. Voor zijn eigen droom moest oprichter en voorzitter Ilyas Mouani nog vallen en opstaan. “Ik wil dat de nieuwe generatie haar eigen projecten kan uitwerken.”

Ilyas Mouani (24) is opgegroeid in het Brusselse jeugdwerk. Als jongere was hij vaak bij JES en in de Molenbeekse Foyer aanwezig. Hij werd er later begeleider en was animator bij de Brusselse speelpleinen. En toch ontbrak er iets, vond hij. “Er moest nog een plek zijn voor en door jongeren, waar ze zelf initiatief kunnen nemen.”

Dat wil Mouani nu met zijn vzw Nakama bereiken. Nakama organiseert kampen en activiteiten voor jongeren, huiswerkbegeleiding voor kinderen en sociale projecten in Brussel en daarbuiten. Maar de vzw wil ook jongeren stimuleren om eigen projecten uit de grond te stampen. “Ik krijg zoveel vragen van jongeren met een idee,” zegt Mouani, die tegelijk voorzitter is Jeugdraad van de Vlaamse Gemeenschapscommissie (VGC). “Ze willen een speelplein oprichten of voedselhulp organiseren, maar ze weten niet hoe. Er zijn zoveel goede initiatieven in Brussel die geen locatie of subsidies vinden. Wij kunnen hen daarbij helpen.”

Hoe is Nakama ooit zelf begonnen?
Ilyas Mouani: Ik had het idee voor zo'n eigen plek voor jongeren in 2016 en stelde het voor aan Brahim (Naanai, red.), die ik kende van een animatorcursus, en Ayoub (Ben Abdeslam, red.), die ook in de Foyer werkte. Ons eerste jaar was niet zo makkelijk. We hielden onze vergaderingen in de Quick en mijn beste vriend was Google. Ik zat thuis in mijn eentje op te zoeken hoe je een jeugdwerking kon oprichten. Ik had geen idee hoe ik daaraan moest beginnen. Zo duurde het wel heel lang voor ik nog maar één jongere had gezien. Met een ploeg van tien vrijwilligers konden we uiteindelijk in 2017 ons eerste kamp organiseren. Toen dacht ik: ik heb dit niet voor niks gedaan.

Wou u een nieuw jeugdhuis stichten?
Mouani: De bedoeling was om een plek te bouwen waar jongeren zich thuis voelen. Zo'n plek kan voor mij een gebouw zijn, maar ook een kamp of huiswerkbegeleiding. Het kan van alles zijn waar jongeren welkom zijn en waar zij van elkaar kunnen leren. Wij zitten hier niet als begeleiders, maar als een soort grote broer of zus. Onze animatoren komen uit dezelfde leefwereld als de jongeren, ze luisteren samen naar dezelfde muziek. Dat is voor mij belangrijk. Het project moet er zijn voor en door jongeren.

Voelde u zich je niet thuis in het andere jeugdwerk in Brussel?
Mouani: Jawel, van mijn veertiende tot negentiende zat ik bij JES en bij Foyer. Ik voelde me daar zeker thuis. We hebben zelfs een deel van de visie van JES overgenomen.
Maar mijn ervaring is dat het soms slecht afloopt. Ik ging zelf naar twee Franstalige jeugdhuizen in de Bockstaelwijk in Laken. Je groeit daarin op, maar zodra je 16 of 17 jaar bent, wat mondiger wordt en bêtises uithaalt met je vrienden, zetten ze je aan de deur. Ik geloof persoonlijk niet in dat model. Onze animatoren proberen het goede voorbeeld te geven als een grote broer. Doe geen domme dingen, scheld elkaar niet uit, maar ook als je iets misdoet, zijn we er voor jou.

Jullie hebben een eigen nieuwskanaal, Naka-news, op sociale media.
Mouani: Dat is begonnen om positief nieuws te brengen tijdens de Covidcrisis. Wij wilden dat de jongeren zich goed voelden en dat ze wisten bij wie ze terecht konden met vragen. Online is ambassadeurschap een van onze belangrijkste punten. We willen dat jongeren gestimuleerd worden om goede dingen te doen door naar ons te kijken.

Zijn er dan zo weinig rolmodellen voor jongeren in Brussel?
Mouani: Voor mij waren er veel te weinig. In de wijk heeft iedereen een rolmodel, maar dat zijn vaker jongens die dromen over geld of een naam in de wijk, dan van een diploma of een mooi leven. Wij willen een generatie bereiken die durft uit te komen voor wat die wil en denkt, maar die ook andere jongeren kan vertegenwoordigen. Jongeren in Brussel dromen niet van een groot huis of van een vakantie in Dubai. Zij dromen over de realiteit, zoals eens op de radio komen. Wij tonen hen dat ze die dromen kunnen bereiken.

Hoeveel kinderen en jongeren bereiken jullie vandaag?
Mouani: Met onze activiteiten bereiken we per jaar zeker vijfhonderd kinderen en jongeren van 8 tot en met 16 jaar. Via TikTok halen we soms vijfentwintigduizend views en we hebben meer dan duizend volgers op Instagram en op Facebook.

Wat willen jullie doen met het ingezamelde geld via Brussel Helpt?
Mouani: Daarmee willen we een eigen gebouw vinden. De ruimte moet groot genoeg zijn voor veertig tot vijftig jongeren, ergens in Brussel. We willen die plek niet alleen gebruiken voor Nakama, maar ook om andere projecten te helpen. Ik wil niet dat de nieuwe generatie nog net zoals ik thuis achter de laptop alles moet opzoeken. Ik wil dat ze met elkaar en met hun ideeën kunnen bezig zijn.

Is die ondersteuning niet de rol van de Vlaamse Gemeenschapscommissie?
Mouani: Ja, maar zij hebben daar niet dezelfde voeling mee. Wij willen geen tweedelijnsorganisatie zijn. We krijgen vanaf 2022 wel voor het eerst subsidies van de VGC om te professionaliseren. Het gaat om 50.000 euro per jaar. Niet enorm veel, maar voldoende om een halftijdse medewerker aan te werven die, laten we zeggen, het 'saaie' werk kan opvangen.

Zal u die vaste medewerker worden?
Mouani: ​​​​​​​Nee. Ik spendeer al mijn vrije tijd aan Nakama en de VGC Jeugdraad en ik vind dat leuk, maar ik weet niet of ik het nog vijf jaar blijf doen. Ik ben nu 24 en heb niet meer dezelfde voeling met veertienjarigen. Ik blijf voorzitter, maar ik bepaal niet meer wat de kinderen op kamp of tijdens de activiteiten doen. Dat doen onze oudere jongeren. Ik wil dat zij de vzw kunnen overnemen.

Jullie zijn een piepjonge organisatie. Een paar jaar geleden kreeg We Love BXL ontzettend veel aandacht omdat het met dezelfde doelgroep werkte. Bent u soms bang dat er te veel verwachtingen op Nakama liggen?
Mouani: ​​​​​​​We werken achter de schermen hard om niet het model van We Love BXL te worden. Wij vinden het leuk dat Nakama groeit, maar we willen niet dat we binnen een paar jaar helemaal stilvallen.
Nu zitten we op een kantel­moment. We hebben lang geen erkenning of subsidies gekregen omdat de politiek ons niet in één vakje kon plaatsen. We zijn iets tussen een jeugdbeweging en jeugdwerk. Nu beginnen ze stilaan te begrijpen dat wij gewoon met jongeren de stad willen maken. We waren altijd een kleine vzw en nu staan we eindelijk naast de grotere organisaties. Het is alsof we het blauwe vinkje op Instagram verdiend hebben.

Het 'official'-vinkje.
Mouani: Ja, official. We willen gewoon tonen dat we er zijn. Wij willen geen reuzenorganisatie zijn, we hebben geen nood aan tien werkkrachten. Ons doel is niet om Nakama te laten groeien, maar om tien verschillende Nakama's te laten ontstaan door de jongeren zelf en met een andere naam. Want wij kunnen de stad niet alleen maken, dat moeten we allemaal samen doen.

Nakama vzw kookt zaterdag 27 november tot 400 spaghetti's in de kantoren van vzw Capital.
U kunt spaghetti bestellen via brusselhelpt.be