Kunstenaar Eliza Pepermans kijkt achter de schermen: 'Ateliers zijn mythische plekken'

Eliza Pepermans opent in The artist’s studio de deuren naar een mythisch atelier vol sfeervolle stillevens en verwijzingen naar iconische kunstenaars. Een intieme blik op haar werkproces en de duistere, symbolische wending in haar oeuvre.

In haar werkelijke werkplek in Antwerpen laat ze liever niemand binnen, zegt beeldend kunstenaar Eliza Pepermans. “Als iemand input geeft op een werk in ontwikkeling, kan dat me uit koers slaan, dus houd ik de deur liefst gesloten.” Iedereen is daarentegen meer dan welkom in het mythische atelier vol fantasierijke stillevens dat ze inricht in haar expo The artist's studio.

Pepermans maakte haar kunst altijd al gewoon thuis. “Vroeger werkte ik aan de keukentafel, nu doe ik dat in een apart kamertje,” vertelt ze. “Mijn werk is een fundamenteel deel van mezelf, het zou daarom raar zijn om mijn atelier op een andere plek te hebben. De huiselijke sfeer past ook bij de stillevens waar ik op focus.” Haar werkplek is spartaans ingericht, met enkel de nodige materialen en witte muren. “Zo kan ik me het best concentreren op de beelden die ik maak.”

Het staat in schril contrast met het fictieve atelier dat ze in The artist's studio creëert met haar schetsen, kleurenstudies, tekeningen en schilderijen. Daarmee geeft ze een inkijk in haar eigen werkproces, maar ze refereert in haar stillevens ook veelvuldig aan dat van illustere voorgangers. Zo verwijst een cupido naar Cézanne, een schelp roept Matisse op. “Het is fascinerend om na te gaan hoe de ateliers van iconische kunstenaars eruitzagen. Het zijn mythische plekken, waar ik ook antwoorden vind voor mijn eigen praktijk.”

Wie vertrouwd is met het werk van Pepermans, zal verwonderd zijn over de dreigende schaduwen die in haar werk zijn binnengeslopen. De beelden zijn donkerder en er doemen geregeld nachtdieren als uilen en vleermuizen op. Een kaars ligt omgevallen op tafel, bloemen verwelken. “Dat is de onheilspellende actualiteit die ik kanaliseer in een universele taal. Maar in de onderlagen fonkelt nog steeds levensvreugde in de vorm van felle kleuren.”

Een andere belangrijke verandering is de sterker uitgewerkte verhalende dimensie. “Ik ben begonnen met stillevens, omdat ze het ideale speelveld vormen voor een verkenning van de technische aspecten van het schildersambacht. Nu ik daarin ben gegroeid, voel ik me vrijer om het narratieve verder te ontwikkelen aan de hand van metaforen, symboliek en kleurgebruik.” Het kriebelt ook om andere speelvelden te betreden. “Al zal ik wel binnen de klassieke thema's blijven. Ik zou binnenkort graag meer focussen op landschappen, later worden dat misschien portretten.”

De expo The artist's studio van Eliza Pepermans loopt van 3/11 tot 21/12 bij Schönfeld Gallery, schonfeldgallery.com