'Anora': Assepoester op steroïden

De Gouden Palm ging dit jaar naar Anora, een wervelende komedie over een sekswerker uit Brooklyn die de zoon van een Russische oligarch aan de haak slaat.

In een stripclub in Manhattan bankierende huisvaders van hun teveel aan dollars en te weinig aan opwinding bevrijden met een erotische dans, al dan niet op hun schoot: de kauwgommende Ani, kort voor Anora, doet het zonder er haar humeur bij te verliezen. Ze lijkt te weten wat ze doet. Zelfs wanneer ze zich ook buiten het werk inlaat met Ivan, de onstuimige zoon van een Russische oligarch.

Hun heerlijke, jeugdige romance piekt met een impulsief huwelijk in Las Vegas. Daar komen vodden van. Het leven is geen sprookje. Ani krijgt Russische lijfwachten achter zich aan van ouders die geen sekswerkster als schoondochter willen. Wat begint als een variant op Pretty woman verandert in een energieke, donker komische achtervolgingsfilm en eindigt verrassend aangrijpend.

Regisseur en scenarist Sean Baker toonde met films als Tangerine en The Florida project al dat hij de kijker hard kan laten supporteren voor sekswerkers of mensen die met grote achterstand de American Dream achterna hollen. Maar ook dat hij over de wil en de creativiteit beschikt om hun wereld vinnig en kleurrijk uit te beelden in plaats van grijs en miserabel.

Niet élke poging tot humor is geslaagd, waardoor die bekroning met de Gouden Palm wat overtrokken lijkt. Maar laat je door Baker en de verrukkelijk spelende Mikey Madison op sleeptouw nemen en je amuseert je duizend keer meer dan in een stripclub.

Anora is vanaf vandaag te zien in de zalen