Sylvie Kreusch stelt haar nieuwe album voor in de AB: 'Je moet je eigen verhaal claimen'

Op Comic trip kruipt de Gentse singer-songwriter Sylvie Kreusch in de huid van Superwoman en neemt ze het schoonheidsideaal op de korrel dat ook jonge dertigers wordt opgedrongen. “Ik vind al die fitnessmodellen en reclame voor afslankpillen op sociale media heel toxisch.”

“Er zijn twee kanten aan mij,” zegt Sylvie Kreusch (33) midden in het interview naar aanleiding van de release van haar tweede soloalbum. “Ik heb iets heel afstandelijks. Zelfs mijn lief kan soms niet tot mij doordringen. Maar tegelijk ben ik superopen.” Gelukkig schuift vandaag de praat-grage versie aan, die het mysterie wel bewaart voor het podium, zoals binnenkort weer twee avonden op rij in de AB. “Ik zou het heel vermoeiend vinden om ook na mijn optredens nog dat podiumpersonage te moeten zijn,” lacht ze. “Vandaag verwacht men van artiesten dat ze altijd extravert zijn. Maar bij mij beperkt zich dat echt maar tot dat uur of anderhalf uur op het podium. Er bestaan veel filmpjes waarop ik als driejarige voor de spiegel aan het dansen ben, maar eigenlijk wilde ik ook als kind al niet te hard opvallen. Ik kroop graag in mijn schulp.”

Misschien is haar podiumbubbel dus alleen maar het schijnbaar tegenstrijdige verlengstuk van die schulp, waarlangs via wat toegevoegd enigma ook enkele innerlijke demonen makkelijker hun weg naar buiten vinden. Op haar solodebuut Montbray schreef Kreusch de breuk met Balthazar- en Warhaus-zanger Maarten Devoldere van zich af. Nu een gesetteld leven wenkt met acteur Flor Van Severen moest de inspiratie voor opvolger Comic trip van elders komen.

Met zijn speelse laagjes en nostalgische flashbacks knipoogt het album zowel naar Serge Gainsbourgs 'Comic strip' als naar de stripcollectie van haar (groot)vader, als wilde ze een opkomend verlangen naar kinderlijke onbezonnenheid counteren. Al dan niet aangelengd met een scheut jeugdtrauma en Ennio Morricone-vibes zorgt dat hier en daar alsnog voor wat extra drama op een voor de rest opvallend montere plaat. Zo ging de weg naar het podium alvast niet vervelen. “Meer zelfs, het in elkaar knutselen van een imago, met al de kleren en de video's erbij, heb ik altijd erg fijn gevonden. Zeker nu verbeeldingskracht een thema was, lagen alle mogelijkheden open en ben ik enthousiast in mijn Superwoman-pakje gekropen. Dat moest ik sowieso nog afvinken.”

We zeggen dat de podiumpersoonlijkheid en het privéleven van artiesten vroeger veel strikter gescheiden waren, terwijl ze nu door sociale media vaak kriskras door elkaar lopen. “Maar maakten paparazzi vroeger niet de verhalen voor de sterren? Nu kan je als artiest als het ware je eigen realityshow runnen, vertellen wie je echt bent en ook zelf nog kiezen hoe ver je daarin gaat. Soms moet je gewoon je eigen verhaal claimen.”

Achter de schermen

Kreusch' openhartigheid slaat alvast aan bij haar publiek. “Als artiest voel je heel hard het verschil tussen mensen die op een beoordelende manier een comment achterlaten op je socials of echte fans die heel trouw en goudeerlijk zijn. Voor een van de nieuwe videoclips had ik fans uitgenodigd om mee te figureren. In de eerste plaats omdat we met kleine budgetten werken en uiteraard geven we hun ook een concertticket, maar ze waren zo dankbaar dat ze achter de schermen even deel mochten uitmaken van het maakproces. Het was fijn om hun ook de andere kant eens te tonen, want normaal krijgen ze altijd de bewerkte beelden te zien.”

Die ongekunsteldheid, die wat afsteekt tegen haar meer gestileerde podiumact en gelaagde muziek, geniet in het bijzonder bijval bij gen Z'ers. “Zij zijn dan ook opgegroeid terwijl ze zichzelf filmden, zitten de hele tijd online en hebben nog minder gêne. (Lacht) Het valt me op dat jonge, pas beginnende artiesten heel veel aandacht krijgen. Over vrouwelijke muzikanten van 40 heeft men het nauwelijks, terwijl ik daar nog meer respect voor heb, omdat ik weet dat ze ook al veel tegenslagen te verduren hebben gekregen, en toch nooit hebben opgegeven. Dat soort rolmodellen mis ik. Ja, er is Caroline Polachek, en nu ook Charli XCX, die van mijn generatie is. Maar toch gaan veel mensen ervan uit dat ze uit het niets komt, terwijl ze al superlang bezig is.”

Altijd jong

In 'Butterfly' neemt Kreusch de heersende schoonheidsidealen op de korrel. “Het enige (maatschappij)kritische nummer dat ik ooit schreef,” klinkt het. “Maar net als de meeste andere songs is het ook gewoon een boodschap aan mezelf, waarvan ik dan hoop dat andere vrouwen er zich in zullen herkennen. Ik ben niet anders dan alle andere vrouwen. Soms krijg ik de vraag of ik als vrouw niet het gevoel heb dat we nu vrijer kunnen zijn, in hoe we eruitzien. Dat vind ik totaal niet. Al die fitnessmodellen en reclame voor afslankpillen op sociale media zijn heel toxisch. Men zegt vaak dat ze gevaarlijk zijn voor tieners, maar dat geldt ook voor dertigers, want die merken dat hun lichaam aan het veranderen is en hun wordt het idee opgedrongen dat ze altijd jong moeten blijven. Ik heb het gevoel dat het nog nooit zo erg is geweest, ook omdat er meer middeltjes zijn. Plastische chirurgie is allang geen ver-van-mijn-bedshow meer. Als je het geld hebt om de beste dokters te betalen, zie je het verschil tussen echt en nep ook niet meer. Dat vind ik nog gevaarlijker dan op latere leeftijd rondlopen met zo'n typische plastischechirurgiekop, want dat is eerlijker.”

“Ik vind het belangrijk om mij goed in mijn vel te voelen als ik op het podium sta, want er staan duizenden mensen naar mij te kijken. Dan gaat het weleens door mijn hoofd dat zoiets misschien een goede investering zou zijn. Maar aan de andere kant wil je trouw blijven aan jezelf.” Is ze dan niet blij dat een nieuwe generatie artiesten een meer ongedwongen houding aanneemt over hun lichaam? “Als het van Billie Eilish of Chappell Roan afhangt, moeten we er inderdaad niet meer uitzien als het klassieke Instagram-model, en gelukkig maar. Maar vrouwen van mijn generatie hebben vaak een lange relatie achter de rug en zien pakweg op hun 32e hun ex iets beginnen met iemand van 23, terwijl zij achterblijven met hun eierstokken en hun eitjes. Er zit echt wel druk op de ketel bij die leeftijdsgroep.”

Artiest zijn is puberen

Ook daarom zegt ze blij te zijn dat ze zo'n wilde pubertijd heeft gehad, al liep het weleens uit de hand en was het een grote opluchting toen er zich met muziek een focus en levensdoel opdrong. “Je tienerjaren zijn vooral een interessante periode om op je bek te gaan en jezelf te leren kennen op het vlak van liefde en vriendschap, precies omdat je nog niet bezig hoeft te zijn met het uitbouwen van een carrière. Comic trip gaat ook over al die verantwoordelijkheden die erbij komen als volwassene – leningen, papierwerk … – en ik heb niet eens kinderen. Want tegelijk wil je toch ook artiest zijn. En artiest zijn is kind zijn. Artiest zijn is puberen. Dat blijft worstelen.”

Comic trip is uit bij Sony, op 18 en 19/12 staat Sylvie Kreusch in de Ancienne Belgique, abconcerts.be en op 2/11/2025 in het Koninklijk Circus, cirque-royal-bruxelles.be