De lappendeken

Na jaren veteranenvoetbal is de samenstelling van het Brussels lappendeken duidelijk. Vorige vrijdag speelden we thuis tegen Elsene, Ixelles, de gemeente van mijn geboorte.

Sinds het jeugdvoetbal, vele lichtjaren geleden, heb ik niet meer tegen Elsene gevoetbald. Ik herinner mij een uitwedstrijd met SCUP Jette, eind jaren zeventig, begin jaren tachtig. De lucht was gesluierd door een heel dikke, dichte mist. We zagen geen blad voor onze ogen. Vandaag zou die match misschien uitgesteld worden. De ref had ons gevraagd om fair te zijn gezien het beperkte zicht. We wonnen met 0-1. Misschien stond ik wel buitenspel. De tegenstrevers waren Brusselse jongens met eenzelfde sociale achtergrond. Blanke middenklasse. Hier en daar liep er een gekleurd spelertje tussen.

Bij het afroepen van de scheidsrechterbladen, anno 2013, vraagt de ref aan de kapitein van Elsene om de namen van de spelers van Ritterklub af te roepen. De goedlachse dikbuikige man met Roemeense wortels neemt schaterend het roze blad in handen en worstelt met de uitspraak van onze Belgische namen. Na enkele namen beperkt hij zich tot de voornamen. De sfeer zit er goed in. De sympathieke man neemt ook de lijst van zijn eigen ploeg in handen, want die kan onze kapitein dan weer niet lezen. Elsene is een mix van Roemenen, Serviërs, Polen en mannen afkomstig uit Noord-Afrika. De match is fair. Hun midvoor slaat een praatje met onze keeper. Hij herkent ons sluitstuk. De aanvaller heeft enkele jaren geleden zijn dak gelegd. We winnen met grote moeite. 1-0. Na de wedstrijd wordt er verbroederd.

Brussel is doorheen de jaren veranderd. Zo gaat dat in een grootstad. Het heeft zo zijn charmes. Tegen Etterbeek amuseren we ons ook altijd. De Polen zijn stevig en schuwen fysieke inzet niet, te duchten maar altijd fair play. In Waals- en Vlaams Brabant krijg je dan weer te maken met de vooroordelen tegen de stad (en vice versa). Het is nooit anders geweest.

RSC Anderlecht zal samenwerken met BX Brussels, het sociaal project van Vincent Kompany. Zijn vriend en Brusselaar Junior Ngalula, ooit speler van paars-wit, zal de club leiden. Daar komt veel bij kijken. Licenties aanvragen, transfers, jeugdtrainers aanstellen… Iedereen moet welkom zijn bij BX Brussels. Anderlecht telt bijna vijf honderd jeugdspelers. De meerderheid speelt voor het plezier. De buitenwereld ziet alleen die kleine elite die ooit beroepsvoetballer zal worden. Als een van de laatste beroepsve-renigingen heeft Royal Sporting Club Anderlecht nog steeds ploegen in de gewestelijke en provinciale reeksen. Op de velden aan het Heizelstadion spelen de jongens die opgeleid worden met de normen en waarden van RSCA. Zij zullen misschien nooit doorbreken op het hoogste niveau, maar de jongens worden er mannen. Tolerante en ambitieuze Brusselaars, eeuwige ambassadeurs van paars-wit. Marouane Fellaini heeft er gevoetbald, net als Vincent Kompany en Georges Grün.

De nieuwe Brusselse club, BX Brussels, zal een nieuwe zinvolle bezigheid bieden aan Brusselaars uit alle windstreken. Sport is het bindmiddel van de stad. RSCA en BX Brussels werken samen ten dienste van alle jonge Brusselaars die willen voetballen.

David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht