Sportcolumn David Steegen: Bittere ballen

Vóór de verplaatsing naar Alkmaar wist ik niet eens waar het stadje precies lag. Net boven Amsterdam, dus. De club is wel bekend. In de jaren 1980 was de Noord-Hollandse club een nationale en internationale grootheid. De periode van de broers Molenaar, mecenassen van het zuiverste soort. De Wastora-jaren. Wasmachines, Stofzuigers en Radio’s. Het indrukwekkende pand van het bedrijf was een van de locaties in de Nederlandse filmklassieker Turks fruit.

De Molenaars maakten van AZ'67, het product van een lokale fusie in 1967, een wereldclub. De jaren van Kristen Nygaard, Jan Peters, John Metgod, Willem van Hanegem en Kees Kist, de vrijbuiter. De prestaties van AZ gingen al snel achteruit toen de Molenaars zich steeds minder met de club gingen bezighouden.

Na hun vertrek was het hek helemaal van de dam. AZ'67 zakte in 1988 naar de eerste divisie (tweede klasse). De gemeente sprong bij toen de club met een faillissement flirtte. AZ is een club van vallen en opstaan: sinds 1998 speelt ze weer onafgebroken in de eredivisie, de hoogste klasse.

Dick Scheringa was een voormalig politieagent die fortuin maakte in de financiële wereld. Een ambitieuze man. Hij trok Willem van Hanegem aan als trainer, later Louis van Gaal en Co Adriaanse. Scheringa haalde ook Italiaans jeugdinternational Pellè binnen. Onze trots Moussa Dembélé ontbolsterde in Alkmaar. Luikenaar Sébastien Pocognoli werd kampioen met AZ. Scheringa, stichter van een heuse bank (DSB), durfde veel.

In 2009 ging de bank van Scheringa failliet. De acute financiële problemen zorgden voor onrust en de sportieve prestaties gingen snel achteruit. Ronald Koeman werd ontslagen en opgevolgd door de kleine generaal Dick Advocaat. Die bracht rust en Europees voetbal. Vedetten als Pocognoli en Ari werden verkocht om de club uit de financiële storm te halen.

Vandaag staat AZ aan de leiding in Nederland met prachtig totaalvoetbal. De infrastructuur, de mentaliteit, het opleidingsmodel en de voetbalstijl werken inspirerend. Elk jaar vertrekken jonge Nederlandse voetballers naar buitenlandse topcompetities. Een enkeling gaat kopje-onder, de meerderheid slaagt: Dirk Kuyt (Liverpool), Arjen Robben (Bayern München), Wesley Sneijder (FC Internazionale Milano).

Clubs mogen ondernemen in Nederland. Het loopt wel eens fout, maar elke vorm van ambitie wordt door de gemeenschap gedragen. Alkmaar Zaanstreek doet het met jongens uit de regio en met enkele jonge buitenlanders.

RSCA kreeg (even) voetballes in de heenwedstrijd. Het stadion van AZ is een toonbeeld van grondig bestudeerde stedenbouwkunde. Het mooie, nieuwe stadion is netjes buiten de stad gebouwd, aan het eind van de afrit. Ontelbare fietspaden leiden naar het AFAS Stadion. Parkeerplaats genoeg, ook. Plaats zat voor fans en vips.
De Beneliga is nog niet voor morgen. Het is al 10-0 voor de Nederlanders op het vlak van infrastructuur. Alles is er doordacht. Er kan in de beste omstandigheden gewerkt worden, door alle geledingen van de club.

Voor de wedstrijd worden de aanwezige mediamensen getrakteerd op bitterballen, een Hollandse specialiteit. Na de met 1-0 (wat komen we goed weg...) verloren wedstrijd worden nieuwe porties aangerukt in het cafeetje net buiten het stadion. Na een tijdje smaken ze niet meer. Bittere ballen.

------------------
David Steegen is persverantwoordelijke van voetbalclub RSC Anderlecht